Konferencja ta odbywa się od 35 lat, głównie w Stanach Zjednoczonych, co 3, 4 lata organizowana jest w Europie. Spotykają się na niej naukowcy zajmujący się badaniami nad herpeswirusami.

"W środowisku biologów molekularnych i wirusologów organizacja tego kongresu to wielki zaszczyt i rożne ośrodki starają sie o to latami np . w tej chwili trwa konkurs o wybór gospodarza na rok 2015. Organizatorzy w latach 2012 , 2013, 2014 są już wybrani, kongresy odbędą sie kolejno: w Kanadzie, USA i w Japonii. Było więc to dla mnie i dla mojego zespołu wielkie wyróżnienie ,kiedy zaproponowano nam - już w 2006 r. - organizację zjazdu w Gdańsku w 2011 roku. Kongres odbędzie w rejonie Europy Centralnej po raz pierwszy i traktowane jest to jako wydarzenie przełomowe w historii tej dziedziny nauki" - mówi Przewodnicząca Komitetu Organizacyjnego konferencji, prof. dr hab. Krystyna Bieńkowska - Szewczyk z katedry Wirusologii Molekularnej Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii Uniwersytetu Gdańskiego i Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.

Podczas sympozjum do Gdańska przyjedzie około 500 uczestników z całego świata, zazwyczaj 60 procent z nich stanowią Amerykanie. Budżet kongresu to ok. 450 000 USD. Naukowcy będą prezentować swoje wyniki w formie wykładów plenarnych i krótkich prezentacji oraz w formie posterów ( plakatów), których będzie ok. 320.

Miejscem obrad będzie Gdańskie Centrum Muzyczno-Kongresowe Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina na wyspie Ołowianka.

Zjazd będzie organizowany we współpracy polsko-niemieckiej. Ze strony niemieckiej współgospodarzem zjazdu jest prof. Thomas Mettenleiter , który kieruje niemiecką siecią instytutów Friedrich-Loefller.

Herpeswirusy to jedne z najbardziej rozpowszechnionych wirusów w przyrodzie, szacuje się, że ok. 80% populacji ludzkiej jest zakażona w sposób chroniczny co najmniej dwoma wirusami z tej rodziny, choć najczęściej u większości ludzi ta infekcja ma charakter utajony i nie powoduje objawów choroby.

Najczęściej występujące ludzkie wirusy to wirus opryszczki (HSV-1), wirus ospy wietrznej i półpaśca (VZV) , wirus cytomegalii (CMV), rzadziej występują pokrewne wirusy powodujące mononukleozę i choroby nowotworowe. Wiele herpeswirusów powoduje zakażenia układu nerwowego, niektóre wirusy są wielkim zagrożeniem dla pacjentów przechodzących transplantacje lub mających obniżoną naturalną odporność. Istnieje też wielka grupa herpeswirusów zwierzęcych powodujących zakażenia epidemiczne, przynoszące poważne straty w hodowli zwierząt.

Powszechność występowania herpeswirusów, trwały charakter zakażenia, częste powikłania innych chorób spowodowane przez aktywację zakażenia wirusowego w czasie obniżenia odporności powodują, że na całym świecie tysiące naukowców pracuje nad wyjaśnieniem mechanizmów funkcjonowania tych wirusów, przebiegu zakażenia , reakcji immunologicznej wywoływanej przez infekcję oraz nad poszukiwaniem leków i opracowywaniem szczepionek przeciw herpeswirusom. W ciągu ostatnich dziesięcioleci osiągnięto ogromny postęp w badaniach nad herpeswirusami, opracowano nowe leki (np. acyklovir przeciw wirusowi opryszczki), wprowadzono do powszechnego użytku szczepionkę przeciwko ospie wietrznej, a ostatnio przeciwko półpaścowi. Trwają też intensywne prace nad zastosowaniem zmodyfikowanych, nieaktywnych wirusów m.in. w terapii nowotworów mózgu.