Decyzję o budowie Politechniki Gdańskiej podjęto w 1899 roku. Przeznaczono na nią niezabudowaną działkę, z którą od wschodu graniczyły cmentarze, od północy kolonia Abegga, od strony południowej dawny trakt do Świętej Studzienki, a od zachodu łąki przy potoku Królewskiej Doliny.
Politechnika Gdańska powstała na początku XX wieku na terenie, który przez wieki służył uprawom rolniczym. Obszar wokół tego pola miał jednak bogatą historię, sięgającą setek lat wstecz.
W pobliżu przepływał Potok Królewskiej Doliny, nawadniający łąki rozciągające się miedzy dzisiejszymi
ul. Siedlicką 
i
ul. Do Studzienki . Za łąkami znajdowała się osada i dwór Święta Studzienka (w średniowieczu wieś ta nosiła nazwę Rutki). W górę potoku Królewskiego znajdowały się zabudowania innego dworu. Na wzgórzu na południe od dzisiejszej Politechniki znajdował się trakt prowadzący z historycznego Gdańska do Świętej Studzienki. Miejsce za traktem owiane było złą sławą. Na wzgórzu zwanym Szubienicznym (Galgenberg) stało okazałe urządzenie służące do wykonywania wyroków śmierci. Na początku XX wieku w tym miejscu zbudowano krematorium i założono cmentarz krematoryjny, a na szczycie sąsiedniego miejsca zbudowano ujęcie wody, zbiornik i przepompownię wody zasilające sieć wodociągową Wrzeszcza.
Obszar na północ od dzisiejszej PG od średniowiecza do XVIII wieku był szerokim, błotnistym traktem, a właściwie ciągiem kilku rozdzielających się i łączących traktów, wiodących z Gdańska w kierunku Oliwy. W latach 1768-1770 nieuporządkowane drogi zastąpiła wspaniała Wielka Aleja składająca się z czterech rzędów holenderskich lip. Od lat 60. XIX w. przy alei zaczęto lokować cmentarze. Ta funkcja nie przeszkodziła powstawaniu tuż obok kolejnych lokali gastronomicznych.
Na przełomie XIX i XX wieku Gdańsk, a szczególnie jego peryferyjne dotąd dzielnice, przechodzą wielkie zmiany. Wrzeszcz z małej wioski zamienia się w najważniejszą, po historycznym śródmieściu, część miasta. Powstają różnego rodzaju budynki mieszkalne. Obok przyszłej Politechniki w latach 1896-1897 wybudowano robotniczą kolonię fundacji Abegga. Bogatsi mieszczanie w tym czasie przebudowywali dawne dwory i wznosili okazałe wille, jak ta na rogu dzisiejszej
alei Zwycięstwa i ul. Narutowicza .
W 1899 podjęto decyzję o budowie Politechniki. Przeznaczono na nią niezabudowaną działkę, z którą od wschodu graniczyły cmentarze, od północy kolonia Abegga, od strony południowej dawny trakt do Świętej Studzienki, a od zachodu łąki przy potoku Królewskiej Doliny.
Niemal równocześnie z budową Politechniki w pobliżu powstają inne obiekty służące edukacji, jak Conradinum i seminarium nauczycielskie. Pojawiają się także obiekty o innych funkcjach, jak loża masońska "Pod Zwycięskim Światłem" obok kolonii Abegga, czy też ujeżdżalnia, potem hala sportowa a obecnie opera. W pobliżu Politechniki budowano też obiekty ściśle związane z jej funkcjonowaniem, jak domy korporacji studenckich i wille profesorów.
W okresie międzywojennym PG zaczyna zajmować także tereny dawnych łąk. Po II wojnie światowej proces ten jest kontynuowany. Obszar uczelni rośnie, nowe budynki powstają przede wszystkim na łąkach przy Potoku Królewskiej Doliny. Sąsiedztwo Politechniki to obszar o dużych wartościach kulturowych i przyrodniczych. Jest to wielka szansa na przyszły rozwój zespołu służącego uczelni i mieszkańcom Wrzeszcza.
Interesuje cię, jak rozwijały się okolice PG? Gdzie naprawdę stała szubienica na Szubienicznej Górze? Które budynki w najbliższej okolicy były niegdyś własnością uczelni? Na te i wiele innych pytań odpowie podczas wykładu pt. "Wokół Politechniki. Historia i teraźniejszość otoczenia Politechniki Gdańskiej" dr Jakub Szczepański z Wydziału Architektury. Wykład odbędzie się w ramach Politechniki Otwartej, we wtorek 11 marca o godz. 18, w sali 300 Gmachu Głównego PG, przy
ul. G. Narutowicza 11/12 .
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy