• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Z kamerą w LPP. Jak się projektuje i konstruuje ubrania

Wioletta Kakowska-Mehring, Arnold Szymczewski
5 kwietnia 2018 (artykuł sprzed 6 lat) 

W salonie przy Oxford Street w samym centrum londyńskiego West Endu, czy w Galerii Bałtyckiej we Wrzeszczu, w sumie w dwudziestu krajach i 1743 salonach - wszędzie tam można kupić ubrania firmy LPP, których projekty powstają m.in. w Gdańsku przy ul. Łąkowej. Tym razem z kamerą podglądamy, jak przygotowuje się modowe kolekcje w znanej gdańskiej firmie odzieżowej.



Najpierw jest pomysł, potem trzeba go "ubrać" w konkrety, czyli wykonać projekt, dobrać tkaninę i dodatki, uszyć, sprawdzić, czy dobrze leży i... już można zlecać produkcję. Niby proste, a tak naprawdę to długi proces, w który zaangażowany jest spory zespół ludzi różnych profesji związanych z modą.

Gdańska firm odzieżowa powstała w 1991 roku, na początku jako firma Mistral, aby w 1995 roku stać się LPP. Nazwa ta stanowi skrót od nazwisk założycieli - Lubianiec, Piechocki i Partnerzy. Pierwsze sklepy w Polsce zaczęły powstawać w 1999 roku, a za granicą - w 2002 roku. Dziś w 20 krajach na trzech kontynentach działa 1743 salonów LPP. Do tego wciąż rozwija się sprzedaż przez internet. Firma zarządza pięcioma markami modowymi. W Gdańsku znajduje się centrala oraz projektowane są kolekcje Reserved, Cropp i Sinsay. Odzież dwóch pozostałych marek - House i Mohito powstaje w oddziale krakowskim.

Każdy z projektantów przygotowuje nawet 100 projektów rocznie



Obecnie nad badaniami i rozwojem produktu pracuje w LPP prawie 900 pracowników, w tym projektantów i innych osób zaangażowanych w przygotowanie kolekcji, którzy tworzą 40 tys. nowych projektów rocznie. Ponad 75 proc. z nich trafia następnie do produkcji. A na tym nie koniec. Firma twierdzi, że w najbliższym czasie będzie potrzebować kilkaset kolejnych osób z różnych branż - informatyków, projektantów, kupców mody i technologów odzieży. Bo wbrew pozorom za kolekcją mody nie stoi tylko projektant. Aby ubranie leżało jak trzeba, potrzebni są też technologowie i krawcy.

Od projektu do produktu



Czym różni się praca technologa, od pracy projektanta?

- W najlepszym układzie dobry projektant nie obędzie się bez technologa, a technolog bez projektanta. Każdy daje z siebie to co najlepsze, a finałem takiej współpracy jest produkt, który możemy znaleźć w sklepie. Projektant to wizjoner, a technolog to osoba, która tę wizję musi urzeczywistnić, przelać na papier - opowiada Magdalena Woźniczak, koordynator ds. konstrukcji i technologii LPP.
Technolog odpowiada za interpretację rysunku, aby projekt mógł zmienić się w namacalną rzecz, czyli odzież, którą klient będzie mógł znaleźć w sklepie.

- W pracy technologa łączymy umiejętności trzech zawodów. Konstruktora, którego wiedza pozwala na rozrysowanie projektu z uwzględnieniem proporcji ciała, a następnie rozkrojenie materiału według rysunku, zwanego szablonem. Krawca, który pozszywa te elementy w całość. Technolog to także specjalista posiadający wiedzę na temat parku maszynowego, czyli wszystkich maszyn włókienniczych - szwalniczych, krojczych, lagujących czy ploterów, które pozwolą wykonać dany produkt w fabryce - dodaje pani Magdalena.

Kto może zostać technologiem?



Idealny kandydat na technologa to osoba, która ukończyła profilowaną szkołę zawodową, średnią lub studia kierunkowe ściśle związane z produkcją oraz przemysłem włókienniczym. Wiele lat temu zmiana systemu szkolnictwa dość mocno zaszkodziła tym kierunkom. Ograniczenie szkół średnich, mniejsze zainteresowanie kierunkami technicznymi doprowadziło do sytuacji, w której na rynku zaczęło brakować specjalistów. Osłabiło to rynek. Jednak jest szansa, że to się zmieni.

- W moim odczuciu obecnie przeżywamy renesans. Trend związany z "hand made" spowodował, że młodzi ludzie, ale nie tylko, zrozumieli, że fajnie jest wykonać coś samodzielnie. Więcej osób posiada maszyny do szycia. Próbują przerabiać czy szyć, a to już dobrze obrany kierunek. W naturalny sposób początkowe hobby staje się zajęciem na cały etat. Pasjonaci czują potrzebę uzupełnienia wiedzy. Szukają kursów doszkalających, a tych jest cała masa - od kilkugodzinnych, do rocznych lub dwuletnich studiów, po ukończeniu których można uzyskać dyplom. Takie osoby są dla mnie równie dobrymi kandydatami jak te, które swoją edukację zaczęły na uczelniach kierunkowych. Kandydat, który przekłada swoją pasję na pracę, może być równie wartościowy co specjalista, który wybrał dany kierunek, a niekoniecznie dobrze się w nim czuje - mówi pani Magdalena.
Pani Magdalena sama ukończyła kierunek projektowania ubioru. Przyznaje, że już jako mała dziewczynka szyła ciuszki dla lalek. Jako 11-latka uszyła pierwszą spódniczkę, w której chodziła do szkoły. Kolejny etapy to szkoła średnia, która pokazała, jak wygląda projektowanie i produkcja odzieży. Studia były kontynuacją tej pasji.

- Choć wtedy chciałam projektować. Przecież wszyscy chcą być projektantami. W czasie studiów wiedziałam, że projektować na skalę masową, komercyjną nigdy nie będę. Zawsze ciekawiło mnie "know- how", dlatego zawodowo związałam się z produkcją odzieży od strony technicznej - mówi pani Magdalena.
Jak podkreśla pani Magdalena, technolog to osoba z umysłem ścisłym, bo w dużej mierze jego praca opiera się na obliczeniach. Jest wiele punktów, długości, odcinków w odzieży, gdzie jeden jest konsekwencją drugiego. Równie istotna jest rozwinięta wyobraźnia przestrzenna, ale i dokładność. Błąd rzędu 0,3 cm może poważnie zaszkodzić produkcji konkretnego rozmiaru.

- W naszej firmie, ze względu na fakt, że produkujemy za granicą dobrze jest znać podstawy języka angielskiego, ale też być otwartym na inne kultury. Musimy pamiętać o tym w kontaktach z dostawcami. Nie zawsze komunikat jest dla niego jasny i tu nasza rola, aby upewnić się, że przekazywana dokumentacja jest rozumiana w ten sam sposób po obu stronach komputera - dodaje pani Magdalena.

Made in Poland to przyszłość



Dziś tylko 3 proc. kolekcji sprzedawanej przez LPP to odzież szyta w Polsce, choć są marki, jak np. Mohito, której oferta w 15 proc. powstaje w kraju. Według zapowiedzi władz gdańskiej firmy ten udział będzie rósł, w tym roku o 50 proc., bo dla wielu te 3 proc. to wciąż za mało. Jednak jak twierdzą przedstawiciele LPP spektakularny wzrost na razie nie jest możliwy. Chodzi o koszty, ale nie tylko. W Polsce brakuje zakładów szwalniczych, brakuje też wykwalifikowanych pracowników, a młodzi nie garną się do tej branży.

Według danych przedstawionych przez LPP, w Polsce działa tylko 17 firm szwalniczych zatrudniających powyżej 250 osób i tylko 3 utrzymujące powyżej tysiąca pracowników. Reszta to niewielkie zakłady. Niestety, w ciągu ostatnich lat branża bardzo się skurczyła. Jeszcze w 1991 roku z produkcją odzieży związanych było 600 tys. osób, w 2015 zaledwie 95 tys. Dlatego, aby zwiększyć produkcję w Polsce, LPP musi wykonać konkretną pracę, czyli wspomóc branżę. Chodzi o gwarancje ciągłości produkcji oraz tzw. program finansowania dostawców. W tej chwili w Polsce na potrzeby LPP pracuje już 50 zakładów odzieżowych, w których ponad 1000 pracowników szyje na pełny etat kolekcje na zlecenia gdańskiej firmy.

Sprzedaż w miliardach



Ubiegły rok był bardzo udany dla LPP. W ujęciu rocznym całkowita sprzedaż grupy wrosła o 17 proc. i osiągnęła poziom 7 mld zł. Powierzchnia wszystkich 1743 salonów LPP na świecie przekroczyła 1 milion m kw. Wzrost sprzedaży osiągnięto nie tylko przez otwarcia nowych salonów, ale przede wszystkim dzięki dobremu przyjęciu nowych kolekcji, w szczególności Reserved, Sinsay i Cropp.

Dzięki przychodom i wypracowanemu zyskowi w 2018 roku LPP chce przeznaczyć na wydatki inwestycyjne aż 520 mln zł. Około 350 mln zł zainwestuje w nowe salony - duża część tej kwoty związana będzie z planowanymi w 2018 roku debiutami na nowych rynkach. W Kazachstanie oraz Słowenii LPP zamierza uruchomić sklepy własne, a w Izraelu - w oparciu o model franczyzowy. Nawet 75 mln zł zaplanowano na rozwój logistyki oraz IT i prawie 100 mln zł na przestrzeń biurową dla stale rozwijających się zespołów Centrali LPP.

Zobacz jak sortuje się ubrania w firmie LPP - materiał archiwalny

Miejsca

Opinie (77) ponad 20 zablokowanych

  • Ile mają szwalni i ile szwaczek zatrudniają na terenie Polski? (6)

    • 50 10

    • trochę samodzielności (5)

      Nie trzeba się specjalnie wysilić, żeby znaleźć takie info w necie. Pozwolę sobie tym razem się wyręczyć, ale na przyszłość trochę więcej samodzielności. Cytując artykuł z zeszłego roku „Do końca tego roku LPP zleci polskim szwalniom i zakładom uszycie 5 mln sztuk odzieży pod marką Mohito, a w 2018 roku ta wielkość ma się podwoić. W tym samym czasie dwukrotnie wzrośnie też produkcja ubrań z metką Reserved, które zostaną uszyte w Polsce. Na zlecenie gdańskiej spółki szyje obecnie 50 krajowych zakładów." Że nie mają swoich szwalni to chyba oczywiste. Kto teraz buduje swoje hale produkcyjne. Jakby to było opłacalne to najwięksi jak Apple stawialiby fabryki i produkowali u siebie, a nie zlecali produkcję w Azji.

      • 5 7

      • I ty w wierzysz? (3)

        Szyja tylko w Azji, w Polsce tylko metki doszywaja

        • 16 7

        • Nieprawda

          • 7 7

        • (1)

          Nie muszę wierzyć, bo nie zaprzątam sobie tym głowy. Nie żyję teoriami spiskowymi i nie żyję w przekonaniu, że na każdym kroku chcą mnie oszukać. Nie interesuje mnie też to gdzie szyją, bo od tego jest wolny rynek, żeby każdy kto ma swoją działalność robił z nią co chce. Nie mam odrealnionych oczekiwań i wiem, że jakbym miał szyć w Polsce na taką skalę (pomijam fakt, że pewnie nawet nie ma gdzie takiej ilości uszyć), przy okazji każdemu pracownikowi płacił minimum 3 tysiące, niezależnie od tego jak prostą pracę wykonuje i jeszcze miał odpowiednio niskie ceny, żeby móc konkurować z resztą świata, która produkuje taniej w Azji to nawet bym nie zaczynał prowadzenia biznesu tylko zamknął się w sobie i wyjechał w Bieszczady bo biznes by mi upadł tak szybko jak powstał.

          • 10 3

          • super opinia

            poprosze jeszcze o namiary na coachow, mentorow i t.p. wszystkich wspomagajacych polski biznes tak aby niedowiarki mogly poznac ze polska to takze malenki punkcik na mapie swiata

            • 0 1

      • No to wskaż adresy owych szwalni

        ...to sprawdzę . Jestem w branży od ponad 35-lat i znam "trochę" szwalnie w naszym kraju.
        Może się mylę ale jak nie sprawdzę to nie uwierzę, bo koszty pracownicze a zatem produkcji w naszym kraju nadal są wyższe niż w jakiś tam Chinach czy innych Bangladeszach.
        Załóżmy że jest "coś" produkowane u nas to jaki procent stanowi polska produkcja w stosunku do importu?
        To takie firmy jak LPP zniszczyły naszą produkcję. Mógłbym pisać więcej ale ci co są z branży to wiedzą a inni i tak uwierzą w słowo propagandy.

        • 6 3

  • Syf (3)

    Zainwestujcie lepiej w jakość materiałów z których wytwarzane są ubrania.

    • 76 9

    • Tak się projektuje brzydkie ubrania ze złych materiałów. (1)

      Koszmarne są te ciuchy.

      • 11 4

      • szyją tak jakby kobiety miały standardową budowę ciała i taki sam wzrost

        • 0 1

    • Wtedy zmieni się cena i target, bo lud który to teraz kupuje nie wyda 300zł za koszulkę, skoro teraz kupuje za 30zł. Chcesz lepszej jakości? Jedź do warszawy Louis Vuitton czeka, Gucci. Jak zrozumeisz, że koszulki za 3 tys to też chłam, jedź do Berlina, bo w tym kraju nie ma już lepszych marek. Pamiętaj cały czas o cenie, bo to ona tutaj rozgrywa rolę. W przeciwnym wieku byś nie pisał i żalił się

      • 5 13

  • (1)

    A to nie jest tak, że jedzie się do Bangladeszu na targ tamtejszych szwalni i wybiera milion tego i tamtego i kolekcja gotowa?

    • 49 13

    • Trochę inaczej.

      Jedzie się na zakupy np do Hiszpanii czy innego Londynu. Tam kupuje ciuchy. Tu na podstawie nich robi projekty ;) wysyła do chińczyka jako własne (w końcu coś się dodało, guziczek, to kolor zmieniło ) on odsyła próbkę. Po akceptacji rusza produkcja. Potem sobie płynie płynie zabezpieczone co by nie spleśniało. I już na półce z narzutem 400%, potem wyprzedaż -50 a ludzie pos@&ni :)

      • 1 3

  • Arnold, oby tak dalej. Dobry reportaż. (1)

    • 11 10

    • Klakier

      Pewnie jakiś klakier Pana Prezesa a w LPP to dużo ich

      • 6 1

  • Pojechaliscie z kamerą (2)

    Do Bangladeszu?

    • 48 9

    • do Gdyni?

      • 8 3

    • Tylko po co mieliby to robić?

      Jak ktoś jest uprzedzony do firmy to czego by na filmie nie zobaczył to i tak nie uwierzy. Takie osoby mają swoją wizję i rację, nic ich nie przekona. Nawet jak mogliby tam pracować pod przykrywką i na własne oczy wszystko zobaczyć, to gdyby tylko rzeczywistość nie była taka jak sobie ją wyobrażali i tak by zdania nie zmienili. Tak są zatwardziali w swoich przekonaniach. Po co miałby się ktoś starać, jak tutaj każdy wie najlepiej i jest ekspertem od wszystkiego. Oczywiście z pozycji kanapy.

      • 8 3

  • proponuję zadbać o jakość wykonania (5)

    zwykły t-shirt na wieszaku w sklepie poprute szwy, dziurki przy szwach, dziury po metalowym przyszywanym prostokąciku z logo - cena 49 zł. Tyczy się sporej części 'kolekcji"

    • 49 4

    • (3)

      Idź do innego sklepu, gdzie zamiast 49zł zapłacisz 499 i będziesz miał lepszą jakość. Logiczne, to że tam wchodzisz znaczy, że szukasz czegoś taniego, jesteś plebem innymi słowami. Jest tyle marek na rynku i każda jest inna, a ty akurat płaczesz na forum tej najtańszej :)

      • 2 19

      • (1)

        Niestety nie najtańsza, ale za to najgorsza. Jeden T-shirt za ok. 50 zł. Ile to godzin Twojej pracy? Płacisz za TANDETĘ. Nie szkoda Ci ? Oczekujemy, że każdy będzie dobrze wykonywał swoją robotę, a od producentów solidności ich towarów. Czy nie tak powinno być?

        • 8 2

        • Ile godzin ?! to ledwo 40 minut mojej pracy...

          • 1 2

      • za 49 zł to powinno być bez dziur sorry

        ale takie rzeczy mogą kosztować max 5 zł na wyprzedaży i wtedy kupię, żeby ubrać robiąc w domu remont bo wygodne a dziura nie przeszkadza. Za 49 zł to niech to w jednym kawałku i niepoprute będzie. To niemała cena nawet jak na sieciówkę

        • 8 2

    • nie jest źle

      Ja nie wiem co Ty z tymi ubraniami robisz. Rozumiem, że czasem faktycznie w siecówce coś się trafi gorszej jakości, ale bez przesady. Ubrania głównie kupuję w siecówkach, trochę tego mam, różnych marek. Żeby coś po praniu czy po kilku praniach traciło na jakości to są to pojedyncze przypadki, w dodatku ubrań, które były dość tanie, więc z gorszą jakością się liczyłam. W całej reszcie chodzę po kilka sezonów.

      • 3 7

  • (2)

    Super! Kiedy wróci Talinder do sklepów? To był hit...

    • 10 11

    • S-hit, jak cała reszta.

      • 10 1

    • Ale szydera ;)

      • 6 0

  • Bla bla..poszukiwali do pracy bardzo długo- ja po szkole odzieżowej zaaplikowalam tam bo spelnialam ich kryteria,nie oddzwonili nawet.. wielkie wymagania a stanowisko zwykłego pazia..

    • 26 2

  • Czekam na artykul p.t. "Z kamerą w szwalni szyjącej dla LPP".... (1)

    ..... tylko wizy mogą być potrzebne.

    • 26 3

    • I maski przeciwgazowe w farbiarni.

      • 4 2

  • Niestety obecnie te ciuchy tylko na szmaty sie nadaja. Kiedys mozna bylo nosic i nosic. Dzis jedno pranie i do smietnika. Szkoda kasy

    • 21 3

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Konferencja Marketing w Kulturze 2024 (3 opinie)

(3 opinie)
konferencja

Nowe Trendy w Turystyce

399 zł
konferencja

VI Ogólnopolska Konferencja Naukowa Fizjoterpia Pediatryczna

250 zł
warsztaty, konferencja

Sprawdź się

Sprawdź się

Wybierz poziom

Wskaż rośliny uprawiane na olej:

 

Najczęściej czytane