Spuścizna to w powszechnym rozumieniu coś, co zostaje w spadku po kimś. Archiwista powie, że spuścizna, to materiały wytworzone w toku i w związku z życiem i działalnością osoby lub osób, dokumentujące główne kierunki życia, pracy i zainteresowań. Zbiory te łączą w sobie właściwości archiwum, biblioteki i muzeum. Przekazywanie ich instytucjom jest dowodem zaufania ofiarodawców, dla których nierzadko są to cenne i sentymentalne pamiątki rodzinne oraz wyrazem ich potrzeby ocalenia spuścizny dla następnych pokoleń. Chcemy zwrócić uwagę na wyjątkowość tych kolekcji oraz prześledzić ich losy od momentu przekazania, poprzez opracowanie aż do publicznego udostępniania.

Jakie kolekcje prywatne kryją się magazynach bibliotecznych, archiwalnych i muzealnych? Z jakimi problemami borykamy się w codziennej pracy z kolekcjami prywatnymi? Czy prawdą jest, że zmienią się standardy opracowania spuścizn archiwalnych? Jakimi kryteriami kierują się bibliotekarze, przyjmując księgozbiory prywatne? Czy udostępniając kolekcje osobiste w przestrzeni internetowej, ogranicza nas prawo autorskie? Jak bezpiecznie udostępniać i rozpowszechniać informacje na temat spuścizn? Czy pamiątki osób żyjących to spuścizna? Czy digitalizacja przeznaczona jest tylko dla dokumentów piśmienniczych? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć podczas konferencji naukowej, która odbędzie się w dniach 78 grudnia 2023 w Bibliotece Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.

Każde wystąpienie będzie trwać 20 minut.
W drugim dniu konferencji odbędą się warsztaty z digitalizacji, które poprowadzi dla prelegentów firma Digital Center.