Zobacz, jak wyglądały lekcje gimnastyki dziewcząt i jakie filmy oglądali uczniowie na wagarach.
Do szatni uczniowie chodzili na czworakach, na wagary do nieistniejącego już kina, a eksperymentalne lekcje łyżwiarstwa szybkiego odbywały się na skutym lodem boisku. W kolejnym odcinku cyklu "Szkoły z historią" prezentujemy dzieje II Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni .
tak, ktoś z rodziny był lub jest związany z tą szkołą10%
tak, inna okoliczność7%
nie, ale być może kiedyś będę się w niej uczyć1%
nic mnie nie łączy z tą szkołą10%
Miała smukłą figurę i rude włosy. Wielu uczniów czekało, aż pojawi się w szkole i zmiękczy serce nauczyciela chemii.
- Miała na imię Basia i była wiewiórką. A że profesor bardzo troszczył się o wiewiórki, uczniowie to wykorzystywali. Kiedy Basia siadała na parapecie, stwierdzali, że koniecznie trzeba ją nakarmić i że najlepsza będzie drożdżówka. Profesor przytakiwał i zdarzało się, że grupa szła po drożdżówkę do pobliskiego sklepu - uśmiecha się Mariusz Szymański, absolwent II LO w latach 70. ub. wieku.
- Chemia w "Dwójce" była jednak na wysokim poziomie - zastrzega prof. Romuald Cwilewicz, absolwent z lat 50. - Wkuwania było dużo, ale za to później, przez pierwszy semestr na Politechnice Gdańskiej praktycznie nic nie trzeba było robić.
Ilu absolwentów, tyle wspomnień. Choć większość zgadza się w jednym: mieli pod górę. Dlatego dawniej podczas wspinaczki ulicą Wolności robili sobie przerwę na oranżadę z ciemnozielonych butelek, a dziś na colę. Szkołę wybudowano bowiem na sporym wzniesieniu. W zimie 1950 r. ruszyła w jej kierunku nietypowa karawana. Przez gdyńskie ulice wędrowały krzesła, stoliki i szafy. Nie było pieniędzy na wynajęcie firmy, więc uczniowie musieli wziąć przeprowadzkę w swoje ręce.
- Częściowo przenosiliśmy szkołę na własnych plecach, tak sobie zażyczył pan Hanasz, który miał pod swoją opieką pracownię pełną najróżniejszych sprzętów. Nie pamiętam do czego służyła pracownia, pamiętam tylko, że sprzęty były wybitnie nieporęczne. Za to droga między starym a nowym budynkiem była bardzo przyjemna, trzeba było tylko pokonać górkę gramoląc się leśną ścieżką. W związku z tym pewna część dobytku Hanasza została porzucona po drodze w krzakach - wspomina satyryk Jacek Fedorowicz.
- Budynek był wtedy w stanie surowym. Korytarze szkolne lastryko, w klasach gdzieniegdzie klepki i jeszcze wyślizgane schody, po których świetnie można było jeździć na laczach - dodaje Apoloniusz Łysejko, znawca latarni morskich.
Wyskok, winda i śrut nad głowami
Choć budowę nowego budynku szkoły zakończono w PRL-u, prace rozpoczęto jeszcze przed wojną. Matematyk Józef Niemiec jeszcze w listopadzie 1938 r. zadbał o wmurowanie kamienia węgielnego pod nowy obiekt.
Niemiec był dyrektorem Prywatnego Gimnazjum Męskiego nr 803 Towarzystwa Szkoły Średniej w Gdyni. Mieściło się w gmachu Szkoły Handlu Morskiego. A że Gdynia szybko się rozwijała i przybywało uczniów, z czasem szkoła przekształciła się w I Prywatne Gimnazjum i Liceum Męskie.
Placówka miała jednak do dyspozycji tylko jedno piętro i nadbudówkę w gmachu przy ul. Morskiej. Podjęto więc decyzję o budowie nowej siedziby. Realizację przerwała wojna, a po jej zakończeniu lekcje wznowiono w dotychczasowym budynku.
W szkole przemianowanej na Państwowe Gimnazjum i Liceum Męskie brakowało tablic, map i podręczników. Znoszono więc z miasta do sal lekcyjnych wszystko, co mogło się przydać w nauce. Podobnie jak w Państwowym Gimnazjum i Liceum Żeńskim przy ul. Czołgistów, które powołano do życia w 1945 roku. Poza brakiem sprzętów dziewczęta zmagały się też z samym budynkiem.
- Zły rozkład izb, brak sali gimnastycznej, małe, zimne korytarze. Podłogi w klasach i na korytarzach zrobione były z czerwonej masy, która powodowała, mimo starań personelu porządkowego, osiadanie czerwonego kurzu na ubraniach, ale również w gardle i płucach nauczycieli oraz uczniów - opisuje szkolna kronika.
Nowy dyrektor męskiego liceum sięgnął więc po plany budowy gmachu, które jeszcze w 1945 r. dostał od przedwojennego nauczyciela. Były problemy z uzyskaniem kredytu, z przeciągającymi się pracami, ale w końcu chłopców przeniesiono do nowego budynku. Kilka lat później dołączyły do nich dziewczęta, szkoły połączono w jedną i tak powstało II Liceum Ogólnokształcące w Gdyni.
- Jest to najstarsze polskie liceum w Gdyni i w Trójmieście, które ma zachowaną ciągłość - podkreśla dr Maciej Żakiewicz, historyk uczący w "Dwójce".
- Nikt nie odbierze nam także tego, że to w naszej szkole ma swoje korzenie gdyńska siatkówka. Zajęcia odbywały się boso, kształciła się stopa i odbicie, a nie tylko wyskok, winda i zabij! - dodaje wuefistka starej daty, Maria Dziewałtowska-Surowiec.
Były lata, kiedy siatkarze II LO nie mieli sobie równych w województwie i w kraju. Prym wiodły też gimnastyczki na czele z mistrzynią Polski, Wiesławą Skowronek. - Był również olimpijczyk Sławomir Romanowski z Floty Gdynia. Nie raz strzelał do tarcz w szkolnym korytarzu, a my, żeby dostać się po lekcjach do szatni, chodziliśmy na czworaka. Nieco amunicji śrutowej latało nam nad głowami - śmieje się Mariusz Szymański, rzecznik pomorskiego NFZ.
Wychowanie fizyczne odgrywało w "Dwójce" ważną rolę. Poza grami zespołowymi i lekkoatletyką, nauczyciele eksperymentowali z niszowymi na Wybrzeżu dyscyplinami. Były próby treningów łyżwiarstwa szybkiego na zaimprowizowanym lodowisku przy szkole, były też zajęcia narciarstwa. - Profesor Franciszek Manikowski wyciągnął kiedyś biegówki i śmigaliśmy po ścieżkach okolicznych lasów wokół szkoły. Pierwszy raz w życiu miałem na nogach takie narty! Później pożyczyłem te biegówki i szlifowałem prawdziwe trasy w Zakopanem - nie kryje radości Sławomir Kitowski, autor i wydawca książek oraz fotografik.
Poza sportem, uczniowie "Dwójki" garnęli się do harcerstwa. Były obozy, wyprawy i nocne ćwiczenia. - Pamiętam noc z 12 na 13 grudnia 1981 roku. Akurat uczestniczyliśmy w nocnej grze harcerskiej. Kiedy przy akompaniamencie gitary wracaliśmy sporą grupą ulicami Gdyni zaskoczył nas widok wielu wozów milicji. Być może zaskoczenie było obopólne, bo nikt nas nie zatrzymał - wspomina prezydent Gdyni, Wojciech Szczurek
Młode lwy, karne pompki i lekcje kroju
Sport i zajęcia pozalekcyjne ustępowały jednak miejsca nauce. Witold Spica próbował przekonać uczniów do literatury, Jadwiga Zakrzewska do całek, a Halina Bojarowa regularnie odpytywała na lekcjach języka rosyjskiego. Były doświadczenia w gabinetach fizycznym i chemicznym, nauka modnego kroju i prace ręczne. W czasie przerw palenie za narożnikiem szkoły, a czasami też niedozwolone wyprawy.
- Chodziliśmy razem z Witkiem na film "Młode Lwy", który leciał w gdyńskim kinie Atlantic. W maju 1962 roku byliśmy na nim około 10 razy, oczywiście w godzinach szkolnych. Do dziś pamiętam główną rolę Marlona Brando - wspomina Apoloniusz Łysejko.
Młodzi kinomani zostali tymczasowo zawieszeni w prawach ucznia. Jeszcze kilka lat wcześniej groziłoby im wyrzucenie ze szkoły. Do dziś w "Dwójce" wyrozumiałość sąsiaduje z dyscypliną. - W każdym razie, kiedy czasami coś się wymskło, to były karne pompki i przysiady. Może to nawet dobrze wpłynęło na nasze figury - śmieje się Marcelina Osińska, kapitan Cheerleaders Gdynia, która opuściła szkolne mury kilka lat temu.
Co roku ukończeniem "Dwójki" może pochwalić się ponad dwieście osób. Wśród absolwentów są między innymi: były minister Spraw Wewnętrznych i Administracji Janusz Kaczmarek, były przewodniczący NSZZ "Solidarność" Janusz Śniadek oraz biznesmen Ryszard Krauze. II LO ukończyli także neurochirurg prof. Paweł Słoniewski, malarz prof. Kiejstut Bereźnicki, poeta Ernest Bryll i gitarzysta "Czerwonych Gitar" Jerzy Kossela.
Starsi absolwenci pamiętają przeważnie lekcje jęz. angielskiego i rosyjskiego. Młodsi głównie francuskiego. W latach 90. w szkole nastąpiła rewolucja. "Dwójka" postawiła na język Napoleona, Balzaca i Louisa de Funès.
- Szkoła słynie przede wszystkim z oddziałów dwujęzycznych, które są z językiem francuskim. Mamy trzy przedmioty, które nauczane są w tym języku: chemię, historię i geografię - wyjaśnia Elżbieta Zaręba, dyrektor II Licem Ogólnokształcącego.
Francuskiego uczą się się nie tylko w szkole, ale też podczas pobytów we Francji. - Uczniowie III klasy liceum oddelegowani są do uczenia się w liceach francuskich. Wyjeżdżają na rok, zdają maturę i dzięki temu mają możliwość studiowania we Francji - opowiada nauczyciel jęz. francuskiego, Sławomir Tyborski.
Ponadto wśród kilku szkolnych teatrów działa także francuskojęzyczny. Uczniowie prezentowali się już we Francji i na Litwie. Teraz czeka ich wyjazd do Turcji. - Francuski jest językiem niszowym, a młodzież chce być inna w tym wieku, więc francuski doskonale wpisuje się w ich inność. Poza tym pracodawcy nie pytają już, czy ktoś zna angielski. Pytają: co jeszcze? I francuski jest dodatkowym argumentem przy staraniu się o pracę - przekonuje Tyborski.
Szkoły z historią to cykl poświęcony dziejom trójmiejskich gmachów i szkół, które w nich funkcjonują. W kolejnym odcinku zaprezentujemy VIII Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku.
A kto pamięta paru absolwentów / maturzystów z roku 1966..?
Wojtka Klima,którego syn Michał /Michael/ Klim był czołowym pływakiem w Australii!
Bardzo ładne dziewczyny Janinę Bołejszo i Krysię Szulecką
Andrzeja Piszczatowskiegoaktora
Pozdrawiam..
Marek
9 miesięcy
20
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2024-04-02 20:32
Anrzej Piszczatowski był chyba o 2 lata starszy
2 tygodnie
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2023-04-05 12:12
Asia
Ja mam jak najlepsze wspomnienia szczególnie z klasy artystycznej prowadzonej przez prof.korone.Zawsze iskrzyło i było ciekawie.Korona potrafiła zdopingować do myślenia i była pozytywnie awangardowa wśród tych niektórych nudnych do bólu belfrów.
1 rok
20
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-03 08:40
to były czasy.... (2)
4 lata spędzone w murach tej szkoły niezapomniane. prof. Wojciech Rylski - niezapomniane lekcje z fizyki cztery pały pod rząd, a potem 4...., działo się, oj działo:)
anka
10 lat
220
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-03 10:34
(1)
Mat-Fiz 1997-2001, również dołączam do wspomnień Fizyki z profesorem Rylskim. Największy stres jaki przeżyłem w szkole, ale jakie wspomnienia :) I niezapomniana 3 klasa: półrocze 2 (po serii pał :) ), a na koniec 4 :) Pan Rylski jak nikt inny pokazywał, że nie ma dróg na skróty i trzeba dać z siebie jak najwięcej. Dziękuję za tą lekcję życia.
Profanator
10 lat
82
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-10-18 21:01
Do tej pory mam koszmary
Mat fiz 2000 oczywiście przez naucz. Rylskiego który niczego mnie nie nauczył.
1 rok
11
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-02 14:35
Cichy wróć! (1)
10 lat
247
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-06-13 10:16
daj spokój...
1 rok
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-06-13 10:15
prof. Żakiewicz, Rylski
to niewielu pedagogów z prawdziwego zdarzenia. których dane mi było poznać. Reszta patologii tolerowana przez Cichego i jego świtę, robiła rzeczy poniżej wszelkiej krytyki. Kuczkowska, Manikowska, oblechy typu Piątkowski zepsuły wizerunek tej szkoły i morale młodzieży.
Lata 90.
1 rok
14
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-02 12:56
3LO (3)
Do tej szkoły chodziły osoby bez ambiji, które mieszkały gdzieś w tamtych dzielnicach. Większość to byli byli wychowankowie szkoły kolejarzy, podstawówki nr 2 trochę poniżej. Reszta, co się złapało. Taka szkoła na ocenę najwyżej dostateczną. Tak było w latach 90tych. A teraz? Pewnei piwko i ćpanie. Dziś ci ludzie są w najlepszym wypadku przedstawicielami jakiś firm, komowojażerami.
Krystyna D
10 lat
2119
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-02-02 19:37
Kryśka
Zdałaś maturę. Kim jesteś kobieto z ambicjami?
ahu
2 lata
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-02 15:18
każda szkoła ma dwie strony
Nie zgadzam się z Pani opinią. Ukończyłam II LO w Gdyni kilka lat temu, obecnie świetnie sobie radzę - kończę medycynę z bardzo wysokimi ocenami, dodatkowo studiuję filologię rosyjską, maturę w Dwójce zdałam bardzo dobrze. Po francusku mówię perfekcyjnie, kujonem w szkole nigdy nie byłam.Obecnie faktycznie w II LO są problemy z uczniami ale nie jest to szkoła wyjątek i tyczy się to też Gdyńskiego III LO. Wiem co mówię, bo skończyłam gimnazjum 24 przy Trójce a najbliżsi przyjaciele zostali tam do końca edukacji szkolnej. Obecnie i tam jest mnóstwo narkotyków czy alkoholu i mam na myśli konkretne, znane mi osoby, a nie plotki. Pozdrawiam :)
Kasia
10 lat
182
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-02 14:19
czyżby?
Trzeba to powiedzieć wszystkim naszym wybitnym absolwentom:) Ucieszą się.... jak się kto nie dostał, to nie musi od razu tak z grubej rury:)
10 lat
141
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-01-22 13:03
lata 1964-1968
To były najpiękniejsze lata. Wspaniali nauczyciele, "Sroga" pani Dyrektor. Niezapomniana atmosfera.
Niezapomniane przyjaźnie.
Basia P 4E
3 lata
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-02 23:05
II LO (1)
Szkoda, że nikt w artykule nie wspomniał o śp. panu Andrzeju Pawlinie, który prowadził przez wiele lat (do niedawna) koło teatralne i uwrażliwiał uczniów na poezję.
Iwona
10 lat
200
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-06-04 18:23
Najlepszy Polonista jakiego poznałam!
Byłam uczennicą P. Pawliny przez całe 5 lat i to było niesamowite. Jeden z niewielu ludzi z pasją, który nauczył mnie interpretować malarstwo i poezję... niesamowicie Piękna Dusza. A wycieczka do Krakowa i nocne "nielegalne" spacery z P. Pawliną - to są wspomnienia! Zasłużył na największy Szacunek.
zd
3 lata
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-02 08:58
Szkoda. (5)
Szkoda, że w artykule brak wzmianki o legendarnej dyr. Tymeckiej. Rygor jakim poddawani byli uczniowie w czasach jej panowania, dzisiejszej młodzieży kojarzyłby się raczej z zakładem karnym. Wspomnienia brzmiące obecnie jak anegdoty wywołują po latach uśmiech i zadumę nad przeobrażeniami świata.
A kto pamięta egzaltowaną "Marysieńkę" i prowadzącego chór "Fela"?
absolwentka sprzed lat
10 lat
440
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-04-03 17:51
"Marysieńka"
Prof. Wójtewicz uczyła nas łaciny, wkuwaliśmy na pamięć "Aurea prima sata est aetas quae vindice nullo..." Była faktycznie egzaltowana i chodziła z głową w chmurach. Można było ją "wkręcić" w rozmowy o teatrze i wtedy zapominała o odpytywaniu. Jej mąż, (chyba był polonistą) prowadził chór i pamiętam jak ustawiał nas przed każdą próbą : "chłopcy do tyłu, dziewczynki do przodu a alty z lewej" Byłam niestety w tej trzeciej płci, czyli altach ;-)
IV e matura 1973
4 lata
30
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-05-19 14:03
moje liceum/w latach 56-60
pamietam wychowawcę p.Felicja Szczesna-cudowny czlowiek.Pozdrawiam wszystkich kolegów i kolezanki z tamtych lat.Maria Krystyna
6 lat
20
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2016-01-16 19:04
wspomnienie prof.M.Tymeckiej
oczywiście rygor! obowiązkowe tarcze szkoły na rękawach, granatowe berety z czerwonym otokiem,zimą dozwolone białe lub granatowe chustki na głowę,granatowe fartuszki , strój galowy- białe bluzki z marynarskim kołnierzem i plisowane granatowe spódniczki.
Oczywiście pp.Marię i Felicjana Wójte(o)wiczów też pamiętam.
8 lat
70
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-02 20:44
o dyr Tymeckiej...
...lepiej milczeć, bo nic dobrego powiedzieć sie nie da. Straszliwe śledztwo prowadziła, kiedy napis nad wejściem do auli : ,,Uczyć się, uczyć się, uczyć się. Lenin" ktoś zmienił na ,,Lenić się, lenić się, lenić się. Uczeń" Nikt się nie wysypał, a śledztwo musiała umorzyc :-))
Grażyna
10 lat
81
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2014-04-02 17:09
Conradinum w Gdansku Wrzeszczu takze mialo
bardzo surowych wykladowcow. Dyscyplina prawie jak w wojsku. Ale dzisiaj uwazam ze bylo to sluszne postepowanie. Studenci powinni wiedziec kto jest bossem. To co dzieje sie w wielu obecnych szkolach na swiecie (nie tylko w Polsce) to degrengolada. Mimo wszystko wspominam zwoje lata w mojej szkole jako najpiekniejszy rozdzial w zyciu.
Conradinum_1967
10 lat
72
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2019-12-15 13:12
Ale wypracowanie,
Wysmarowane wg przepisu "moje piękne" wspomnienia. Szkolna rozprawka na 3=. Szkoda, że nie ma anegdot. Wspomniani Kuper, Spica czy Manikowski to były barwne postaci, niekoniecznie w pizytywnym znaczeniu. Nikt nie wspomina Spicowej??? Durna laurka, nie fajny artykuł o szkole, śmieje się jedna z absolwentek (taka próbka stylu autora).
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy