Polska posiada relatywnie niską liczbę mieszkań komunalnych, zarazem jednak bardzo wysoką liczbę mieszkań spółdzielczych. Mimo starań kolejnych działaczy i aktywistów oraz prób włączania tego problemu do debaty publicznej, liczba tych pierwszych właściwie nie przyrasta, zaś te drugie, choć formalnie kierowane demokratycznie, w praktyce funkcjonują jak prywatne firmy zarządcze, traktując członków i użytkowników mieszkań nie jak partnerów, ale jak klientów zewnętrznych. Niewiele lepiej rzecz się ma w przypadku wspólnot mieszkaniowych.
Podobne wydarzenia
piątek - sobota
sobota - niedziela
Tymczasem istniejące lub planowane formy rozwiązania problemu mieszkaniowego, jak rządowy program Mieszkanie +, są tylko kroplą w morzu potrzeb. Rządowe wsparcie nie zastąpi wspólnotowego wysiłku i odpowiedzialności za mieszkania. Jednocześnie powszechny boom mieszkaniowo-kredytowy, jaki rozpoczął się około 2005 roku, właśnie dogasa. KNF systematycznie zwiększa wymagania dotyczące kredytobiorców. Budzi się również świadomość konsumencka obecnych i przyszłych kredytobiorców pożyczających na swoje mieszkanie. Zjawiska te prawdopodobnie prędzej czy później skierują uwagę kolejnych młodych rodzin na nie-komercyjne formy pozyskiwania mieszkań i zamieszkiwania.
Podczas mini-konferencji i panelu dyskusyjnego chcemy zastanowić się nad tym, co jest przyczyną niskiej popularności form spółdzielczych we współczesnym mieszkalnictwie (czynniki ekonomiczne, prawne, a może kulturowe) i co możemy zrobić, by tę sytuację zmienić. Czy rzeczywiście poziom zaangażowania członków istniejących spółdzielni i wspólnot we własne sprawy oraz wpływ, jaki Ci wywierają na polskie ustawodawstwo i gospodarkę, jest tak znikomy? Czy w Polsce powstają współcześnie prawdziwe kooperatywy mieszkaniowe i czy mogą one faktycznie stanowić alternatywę dla osób usiłujących znaleźć własny kąt? Przede wszystkim jednak - czy istniejące od dziesiątków lat formy prawne wspólnotowego zamieszkiwania - spółdzielnie i wspólnoty - można dziś wykorzystać dla zwiększenia poziomu partycypacji obywatelskiej, społecznego zaangażowania, a także komfortowego i wartościowego życia, które mogłyby stanowić również równoprawną propozycję dla polityki mieszkaniowej na poziomie państwa?
PROGRAM
12.15 - 14.00 Mini-konferencja
dr Aleksandra Bilewicz, UW, Wprowadzenie - o projekcie "Tradycje polskiego kooperatyzmu"
dr Bartosz Mika, Instytut Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa UG, "Mieszkanie jako przedmiot/obiekt własności"
dr Magdalena Muszel, firma badawcza Danae sp. z o.o., "Co-housing dla seniorów. Czy to ma sens w Polsce?"
dr Arkadiusz Peisert, Instytut Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa UG, "Dziedzictwo spółdzielni mieszkaniowych i co z niego wynika".
Roman Paczkowski, "Pomorska Kooperatywa Mieszkaniowa: Powstanie i rozwój PKM"
14-14.30 Przerwa (kawa i herbata)
14.30-16.30 Panel dyskusyjny
Uczestnicy:
Aleksander Krajewski, Katowicka Kooperatywa Mieszkaniowa
dr inż. arch. Agata Twardoch, urbanistka społeczna, Wydział Architektury Politechniki Śląskiej
Jaromir Gazy, Krajowe Stowarzyszenie Spółdzielców "Nasze Domy"
Arkadiusz Peisert, UG
Wstęp wolny.
UWAGA: Konferencja odbywa się w sali seminaryjnej nr 5, 3 piętro.
Organizatorzy: Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Gdański, Europejskie Centrum Solidarności
Patronat nad wydarzeniem: Stan Rzeczy, Praktyka Teoretyczna, Kultura Liberalna, Nowe Peryferie
Ilustracja do zaproszenia: jedna z kolonii Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, lata 30. XX wieku.