Z Public Relations jest jak z miłością: wszyscy intuicyjnie wiedzą, o co chodzi, ale nikt nie potrafi tego nazwać słowami.
Co naprawdę robi PR-owiec - wszystko! Tym niemniej zadania specjalisty od Public Relations są zawsze takie same: niezależnie czy nazywany jest rzecznikiem prasowym, czy po prostu
piarowcem.
Przede wszystkim pomaga w przygotowaniu działań PR-owych - czyli określa to, co chce osiągnąć klient i w jaki sposób. Po drugie odpowiada za relacje firmy z mediami, czyli przekazuje im informacje, stara się zainteresować nowymi produktami firmy, poszukuje dobrego sposobu poinformowania o nich. Musi wiedzieć co w
trawie piszczy. - w tym celu monitoruje możliwie jak najwięcej mediów, żeby poznawać aktualne opinie, sądy i trendy........
Krótko mówiąc PR to ciągła
praca z ludźmi. To właśnie dlatego w tym zawodzie liczy się przede wszystkim komunikatywność, aktywność i otwartość. Jak zostać specem od PR-u ? Nie chodzi tak naprawdę o kierunek studiów, zwłaszcza, że o takie w gruncie rzeczy trudno. Ale na pewno nie zaszkodzi chociażby specjalność
marketingowa, która zawiera
cały pakiet wiedzy PR-owej. Taką
pigułkę marketingową proponuje Wyższa Szkoła Administracji i Biznesu im. Eugeniusza Kwiatkowskiego.
Przede wszystkim jednak liczą się predyspozycje danej osoby do wykonywania zawodu....bo PR to nie wyuczona umiejętność ale bardziej sztuka. Liczy się też przebojowość. W tym fachu
szare myszki w ogóle nie mają szans. Super ważne są otwartość umysłu, pomysłowość, wreszcie zorganizowanie, precyzyjność i umiejętność pisania.
Wydawałoby się więc, że większe szanse mają studenci polonistyki czy innych filologii, ale to niekoniecznie znajduje odzwierciedlenie w praktyce. Ponieważ nie chodzi tylko o to, żeby pisać poprawnie
informację prasową, ale żeby te informację każdy dziennikarz z zainteresowaniem przeczytał do końca i żeby dokładnie wiedział, co jest w niej najważniejsze. Dlatego w public relations sprawdzą się też absolwenci np. medycyny, finansów, bankowości lub..... elektroniki. Mogą oni zajmować się dokładnie określonymi, tzw. stargetowanymi grupami - bo do rozmowy o nowym leku z dziennikarzem, który zna się na medycynie, nie można wyznaczyć kogoś, kto nie ma pojęcia o farmaceutyce.
Jednak najwyższą
szkołą jazdy w ramach samego PR-u jest PR kryzysowy, czyli działania, które mają na celu naprawienie wizerunku firmy (produktu), sprawienie by odzyskała wiarygodność po wielkiej wpadce. Tak wyspecjalizowani PR-owcy muszą wykazać się niesamowitym wyczuciem rynku i konsumentów a także perspektywicznym myśleniem. PR-owiec to - jak widać - zawód bardzo odpowiedzialny - jedno nieopatrznie wypowiedziane słowo może przysporzyć klientowi strat finansowych. Trzeba pogodzić się z byciem stroną w działaniach firmy. Tym właśnie profesja PR-owca różni się od zawodu dziennikarza. O ile ten drugi powinien zachować obiektywizm, o tyle pierwszy jest częścią biznesu i reprezentuje swojego klienta niezależnie od sytuacji !
.....i na koniec nie najlepsza wiadomość. Jak zostać członkiem "Braci PiaRów" ? Jeśli nie ma się talentu, na nic zdadzą się godziny spędzone nad książkami. Bo PR-owiec to przede wszystkim predyspozycje i praktyka, a dopiero potem wiedza teoretyczna.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy