Przed końcem roku szkolnego uczniowie i rodzice zazwyczaj naradzają się, w jaki sposób podziękować nauczycielom za kolejny rok opieki nad ich dziećmi. Kiedyś sprawa była oczywista: trzy goździki przewiązane wstążką załatwiały sprawę. Dziś rzeczywistość trochę się skomplikowała.
oczywiście, to wyraz sympatii i wdzięczności
23%
tak, o ile obdarowanie jest inicjatywą uczniów bądź rodziców
21%
jeśli to drobny upominek to tak
27%
raczej nie, to rodzaj łapówki
4%
zdecydowanie nie, za swoją pracę dostają wynagrodzenie i to powinno wystarczyć
25%
Szeroko pojęta demokracja wdarła się do wszystkich dziedzin życia - również tam, gdzie wcześniej królowała tradycja, której nikt nie kwestionował. Trudno powiedzieć, kto zainicjował zmiany: czy sami nauczyciele, czy może rodzice, ale dziś najczęściej kwiaty stanowią tylko dodatek do podziękowania, które przybiera najróżniejsze formy lub... znika zupełnie.
Czytaj również:
Prezent dla nauczyciela powodem do kłótniW piątek, po uroczystym apelu,
wakacje rozpocznie blisko 80 tys. uczniów trójmiejskich szkół.
Tuż przed zakończeniem roku szkolnego
spytaliśmy uczniów i rodziców, w jaki sposób i czy w ogóle planują okazać nauczycielom wdzięczność za wspólny rok pracy. Czy zwyczaj ten przeszedł do lamusa?
"Nauczyciel nie koza"- Kiedy naradzaliśmy się z rodzicami nad formą podziękowania pedagogom na koniec roku, jedna z mam, też nauczycielka, zasugerowała, że dziś nauczyciele bardziej cieszą się z drobnego upominku zamiast kwiatów, z którymi nie mają później co zrobić - opowiada
Kasia z Gdańska, mama uczniów najmłodszych klas jednej z gdańskich szkół publicznych. -
Nie chodziło jednak o wyszukane prezenty za duże kwoty, lecz o zamianę kwiatów na praktyczny drobiazg, np. smakową herbatę lub czekoladki.Rodzice ulegają takim sugestiom, szczególnie, gdy są subtelne, lecz praktyka pokazuje, że na własną rękę i tak zazwyczaj do upominku dołączają jeszcze kwiaty. Trudno się odzwyczaić od widoku zasypanego kwiatami pokoju nauczycielskiego w dniu rozdania świadectw.
Kwiaty się nie poddają- Rodzice składają się na bukiet i bombonierkę dla wychowawcy oraz pojedyncze kwiatki dla pozostałych nauczycieli - mówi mama Dominiki, uczennicy Szkoły Podstawowej nr 4 w Gdańsku.
Podobnie jest w większości podstawówek. Kwiaty często kupowane są z tzw. klasowych pieniędzy - o ile coś zostaje w klasowym portfelu na koniec roku. Jeśli nie - rodzice składają się po kilka złotych na ten cel.
- Wychowawczyni dostanie kwiaty od całej klasy, innym nauczycielom dzieci mogą podziękować indywidualnie - potwierdza
Małgorzata, mama czwartoklasistki Julii ze Szkoły Podstawowej nr 12 w Gdyni. -
Kiedy dzieci żegnały swoją panią po trzeciej klasie, rodzice przygotowali oprócz kwiatów drobny upominek.A jeśli prezent, to jaki? Krążą plotki o składkach na drogi sprzęt AGD, weekendy w SPA itp. - nie udało mi się jednak dotrzeć do nikogo, kto przyznałby, że taka akcja miała miejsce w szkole jego dziecka. Być może są to więc plotki z gatunku "miejskich legend". A może nikt nie przyznaje się do wręczania lub przyjęcia prezentu o wartości, którą można zinterpretować jako "korzyść majątkową". Nauczyciele wystrzegają się sytuacji, w których ich postawa mogłaby budzić jakiekolwiek wątpliwości.
Wdzięczni rodzice, a w starszych klasach już sami wdzięczni uczniowie, niezmiennie starają się sprawić lubianemu pedagogowi przyjemność.
- "Nasza" pani nigdy niczego nie chce, ale i tak staramy się ją obdarować - mówi
Agnieszka, mama Jeremiego, ucznia VI klasy Szkoły Podstawowej nr 35 w Gdańsku. -
W tym roku, na zakończenie klasy szóstej prezent będzie oczywiście okazalszy niż na koniec roku w poprzednich latach, ale to wciąż po prostu osobisty drobiazg.Rodzice chętnie kupują ulubionym nauczycielom drobną biżuterię, pięknie wydane albumy, karty upominkowe do księgarni lub drogerii, filiżanki, pióra. Wysoko w rankingu są też bombonierki i inne słodycze.
- U nas zrzuca się cała klasa. Robimy naszej pani niespodziankę: dostanie od nas bukiet kwiatów i naszyjnik - opowiada uczeń Gimnazjum nr 25 w Gdańsku. -
Innych nauczycieli odwiedzamy indywidualnie, każdy według swoich potrzeb, zazwyczaj z kwiatkiem.Jeden wspólny prezent Żeby uniknąć posądzenia o próbę "podlizania się" pedagogowi, który miałby w nadchodzącym roku szkolnym przychylniej spojrzeć na dziecko darczyńców, cała klasa zwykle przygotowuje jeden wspólny prezent, wręczany w dniu zakończenia roku przez delegację uczniów (lub rodziców).
- Na zakończenie szóstej klasy dzieci z klasy córki same zorganizowały zbiórkę i przygotowały dla wychowawczyni prezent: biżuterię. Była to wyłącznie ich inicjatywa. Sami zebrali pieniądze, wybrali prezent, dodatkowo przygotowali album ze zdjęciami ze spędzonych wspólnie lat na pamiątkę dla swojej pani. Natomiast na wcześniejsze zakończenia roku każdy dziękował indywidualnie, najczęściej kwiatkiem - mówi
Bogusia, mama Niny uczącej się w Gimnazjum nr 26 w Gdańsku. -
Teraz, w gimnazjum, nie składamy się na prezent. Każdy indywidualnie może podziękować nauczycielom, ale rodzice już nie angażują się we wspólne akcje.Zupełnie nicNiektórzy nauczycielom nie wręczają niczego. Wśród starszych uczniów znika tradycja obdarowywania ich w dniu zakończenia roku szkolnego, czy uroczystego dziękowania za wspólny rok nauki.
- Ani się nie składamy, ani nie dajemy niczego indywidualnie, z tego co wiem - mówi
Anna, mama uczennicy V Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. -
Odchodzi się od tego zwyczaju, być może jednak ktoś postanowi podziękować nauczycielom na własną rękę.Często też traktuje się nauczyciela jak urzędnika, który dostaje za swoją pracę wynagrodzenie, więc nie powinien oczekiwać niczego więcej.
- W liceum nie było zwyczaju, by nauczycielom wręczać kwiaty czy prezenty. Nie robiliśmy tego ani grupowo, ani, w większości przypadków, indywidualnie - opowiada
Aneta, absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni, dziś już studentka. -
Odchodzi się od tego zwyczaju także na uczelniach.Nauczyciele nie czekają na prezentyChoć to miły dla oka widok, gdy pedagog wychodzący ze szkoły w dniu rozdania świadectw ugina się pod naręczem kwiatów, samym nauczycielom na tym nie zależy. Często jest wręcz przeciwnie. Kwiaty bywają kłopotliwym prezentem, a nieraz dyskomfort powodują też otrzymane podarunki.
- Rodzicom wydaje się czasem, że my tylko czekamy na zakończenie roku szkolnego czy choćby Dzień Nauczyciela, żeby się obłowić - mówi pani
Agnieszka, nauczycielka jednej z trójmiejskich szkół. -
Tymczasem bez względu na to, jaki jest nasz osobisty stosunek do tego rodzaju gestów, lubiany nauczyciel i tak rzadko wychodzi z takich uroczystości z gołymi rękami. Proszę mi wierzyć: nie wykonujemy swojej pracy po to, by dostać piętnaste pióro czy dziesiątą filiżankę ze spodkiem. Cenimy gesty sympatii, ale sposób, w jaki wyrażają ją rodzice (bo to najczęściej ich inicjatywa) nieraz sprawia nam kłopot.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy