Dziś drugi dzień egzaminów maturalnych. Tym razem absolwenci szkół średnich walczyć będą z zadaniami matematycznymi. Życzymy połamania piór.
2013-05-08 10:51
Maturzyści. Widzę ich już kolejny dzień. Rozparci na siedzeniach. Czarne, pogniecione garnitury. Elektroniczne papierosy w autobusie. No i twarze tęskniące za rozumem. Większość z nich nigdy nie powinna podchodzić do matury.
2013-05-08 11:40
2013-05-08 11:55
2013-05-08 12:23
jest elita elity ale to tylko ci z układu
2013-05-08 10:54
zeby wyliczyc reszte dla mnie..... masakra
2013-05-08 11:39
2013-05-08 11:36
2013-05-08 13:16
Jestem z klasy humanistycznej.Może 30% uciułam.
2013-05-08 18:32
W zad. 8 odpowiedź D
2013-05-08 18:41
u was odp A w pierwszym , u innych to była odpowiedź Dm a jeszcze u innych B.
Zamieńcie odpowiedzi literowe na te wynikowe czyli np. Zad.1 - od -9 do 1.
2013-05-08 20:47
W większości na poziomie dawnej podstawówki. Przeraża mnie myśl, że tak przygotowana młodzież skończy potem studia i będzie projektować mosty albo podejmować decyzje finansowe w bankach. Potworne...
2013-05-08 20:59
Jestem spełnionym facetem w średnim wieku. Mam dobrą pracę, jestem stabilny finansowo i emocjonalnie. Swoje życie oceniam 9/10.
Co zatem jest nie tak?
2013-05-09 08:19
Tu jednak mówimy o osobach chcących poszczycić się za parę lat wykształceniem wyższym, bo były przekonane, że na zawód kucharza czy murarza są za dobre/zdolne czy co tam jeszcze.
2013-05-09 09:45
jestem szczęśliwy, nie biegnę w wyścigu szczurów, zarabiam powyżej średniej krajowej (jakieś 3x)
Ale nie rozwiązuję w swojej pracy układy nierówności lub też nie odczytuję zbioru liczb rzeczywistych z podanej funkcji.
Co zatem jest nie tak?
2013-05-09 10:20
Bo przecież ta matur wymagała tylko i wyłącznie umiejętności czytania tablic. Tam był wszystkie rozwiązania.
Więc albo ściemniasz, że nie potrafiłeś (może po prostu ci się nie chciało?), albo że tyle zarabiasz, albo jesteś urzędnikiem/politykiem.
2013-05-09 14:23
W całym swoim zawodowym życiu nie miałem sytuacji, w której musiałbym "wskazać rysunek, na którym zaznaczony jest zbiór wszystkich liczb rzeczywistych spełniających nierówność". Nigdy mi się nie zdarzyło obliczać Liczby log100 log2 8. Nigdy także nie szukałem pary liczb w układzie równań. I tak mogę powiedzieć o 90% zadań.
Mogę żyć bez "tych prostych zadań matematycznych" bo nie znaczą one zupełnie nic. A uczy się je po to, bo tak było od zawsze i trzeba zdać z tego egzamin.Świat rozumiem na swój sposób, bez matematycznego opisu. I za to mi płacą.
Czy rzeczywiście dostrzeżenie sztuczności sytuacji i całkowitego oderwania od rzeczywistości tak skonstruowanego egzaminu jest trudne? Trudniejsze nawet niż te zadania matematyczne?
2013-05-10 08:01
Ty się nie uczysz liczyć logarytmów tylko po to by nauczyć się liczyć logarytmy. Uczysz się po to by nauczyć się pewnego rodzaju myślenia. Systematyzacji działań, wykorzystywania dostępnych środków w zależności od potrzeb. Dysponując tymi tablicami wzorów, które dostali nie trzeba było mieć żadnej wiedzy by rozwiązać co najmniej 3/4 zadań. Starczyła umiejętność wyszukiwania w dostępnych materiałach potrzebnych informacji a następnie zastosowanie ich we właściwy sposób, też opisany w tablicach.
Tak więc ktoś kto miał problemy z ta maturą nie ma problemów z matematyką, a z umiejętnością wyszukiwania informacji i ich zastosowanie w praktyce zgodnie z opisanym wzorcem. By policzyć to zadanie z logarytmami wcale nie trzeba było wiedzieć czym są logarytmy, starczyło znaleźć odpowiedni ustęp w tablicach tłumaczący krok po kroku jak się je liczy i tak zrobić. Starczyło znaleźć informację, że tak naprawdę pytanie w tym zadaniu brzmiało 10^x = 100 i 2^y = 8 ile jest to x - y. A potęgować to chyba jednak każdy potrafi?
Tak więc dalej uważam, że z przedmiotów na maturze matematyka jest najpraktyczniejsza, w zasadzie chyba jako jedyna jest w ogóle praktyczna dla każdego. Polski? Jak często dokonuje się analiz wierszy w prawdziwym życiu? To już częściej się jednak z tych procentów i geometrii korzysta.
2013-05-10 09:09
miało więcej niż jedno poprawne rozwiązanie?
Czy tylko sprawdza się schematyzm myślenia, aby osiągać wymienione cele?
Zdaje się, że skierowany na ten "twórczy schematyzm" nie dostrzegasz, że można wszystkie wymienione cele zrealizować innymi (nie gorszymi!) drogami. Inna droga nie znaczy gorsza czy lepsza - po prostu różna od Twojej. I chcesz wszystkich uszczęśliwiać tym, co było dobre dla Ciebie.
2013-05-10 12:37
Na podstawowej jest o tyle z tym trudno, bo tam są pytania w stylu jak na imię miał Adam Mickiewicz?
2013-05-10 13:48
Czy zdarzyło się na maturze z matematyki, że mogły być (np. 4) różne odpowiedzi na to samo pytanie? Nie drogi dojścia do tej odpowiedzi, (o których wspominasz) lecz takie gdzie możliwe byłoby więcej niż jeden poprawny wynik.
2013-05-10 13:51
No to to jesteś szczęśliwym idiotą.
2013-05-10 14:25
Cieszę się, że jednocześnie mogę uszczęśliwić innych i podnieść ich samoocenę :D (jakże zaniżaną w typowej szkole i na studiach)
2013-05-10 14:43
"Jeżeli geniusz ryby będziesz oceniał według zdolności do wspinania się na drzewa całe życie będze żyła w przeświadczeniu, że jest idiotą."
2013-05-10 18:32
funkcjonujesz w układzie. Masz po prostu dojscia ,plecy, chody. Nepotyzm cię umiejscowił w dobrym miejscu i dba o to, abyś w nim trwał.Przyjdzie taki czas w najmniej spodziewanym przez ciebie momencie,że będziesz musiał wykazać się wiedzą i logicznym myśleniem.
Na autorytet swoich dzieci i wnuków zasłużysz, kiedy będziesz mógł im pomóc w nauce.
2013-05-10 20:09
Do wszystkiego doszedłem własną pracą. Nie funkcjonuje w układzie. I w ogóle moja pozycja nie ma żadnego związku z rodziną, układami, koligacjami.
W mojej pracy liczy się umiejętność planowania, zarządzanie dużym zespołem ludzi (ponad 500 osób), kreatywność, otwartość na różnorodne punkty widzenia, empatia, plastyczność, zdolności przywódcze i umiejętność przyznania się do błędu.
Które z powyższych umiejętności sprawdziła matura z matematyki?
2013-05-10 23:11
Empatia , inteligencja emocjonalna tu się nie liczy. Na twoim stanowisku trzeba walczyć, szczuć, wygrywać jednych przeciwko drugim i odwrotnie.Trzeba się ciągle kouczingować. Uczyć się zwalniania z pracy ludzi o wysokich kwalifikacjach. Plastyczność , czyli konformizm- kreatywność, czyli stosowanie sztuczek i wybiegów w celu przypodobania się przełozonym.Zdolności przywódcze, to "kopanie" podwładnych z uśmiechniętą gębą w stronę przełozonych. Zapewne jesteś absolwentem prywatnej Wyższej Szkoły Marketingu i Zarządzania.
2013-05-11 00:11
Nie narzucam, ale proponuję
Nie nakazuję, ale sugeruję
Nie ściągam w dół, ale wspieram
Nie jestem nad, ale obok
Nie stosuję tricków, ale szczerą rozmowę
Nie biorę udziału w wyścigu szczurów i i go nie popieram. Mój przełożony akurat teraz jest moim podwładnym (taką obecnie mam rolę w organizacji). Nie lubię sztampowiści i upychania ludzi w ramy. Mierzenia wszystkich identyczną miarą.
Możesz nie wierzyć, ale naprawdę można pracować po ludzku. I nie trzeba do tego rozumieć matematyki. ;)
PS. Nie jestem księdzem.
2013-05-11 08:26
Jeśli jesteś szefem swojego byłego szefa, to uczestniczysz w jakiejś grze. Mobbingiem mozna nazwać zmianę stanowisk pracownikom na niezgodne z ich wykształceniem ale i doświadczeniem , a takie metody są powszechnie stosowane przez tzw.szefów "pampersów" Tlumaczą oni tak jak ty, że nie zamykają ludzi w ramach.
Trzeba ludzi mierzyć tą samą miarą, ale stosować wzorzec (miara ma odpowiednią skalę).
Przygotuj się mentalnie do utraty stanowiska, bo czeka cię to w najmniej oczekiwanym momencie - zazwyczaj gdy będzie ci się wydawało,że jesteś "Bogiem".
2013-05-11 09:06
Moje wykształcenie jest podobne jak wykształcenie mojego aktualnego szefa. Nie mam tak długiego doświadczenia, ale nie jestem nowicjuszem (pracuję już 12 lat).
Nie znaczy że teraz ja jest szefem całego działu. Po prostu w zadaniu, które wykonuję szef jest członkiem zespołu. I zachowuje się jak członek a nie szef.
Powiem jeszcze, że sam mogę planować i sam zatwierdzać sobie urlopy. Mam również przywilej wyboru miejsca wykonywania zadania: w biurze lub domu (jeśli jest taka możliwość).
Wszystko w atmosferze poszanowania drugiego człowieka.
Są też minusy: bardzo rzadko ktoś powie Ci, że coś robisz źle. W tym znaczeniu ludzie nie są pomocni. Każdy mniejszy błąd ZAWSZE wraca po pewnym czasie. Innymi słowy nie walczę z nikim, nie porównuję się do innych (wyścig szczurów) i toczę trudną walkę ze swoimi słabościami.
Jeszcze raz powtórzę: do tej pracy nie była potrzebna matura z matematyki. Można mnie nazwać idiotą, bo nie potrafię rozwiązać "tak prostych zadań". Ale co ta umiejętność zmieniłaby w moim życiu?
PS Studia na Uniwersytecie Gdańskim.
2013-05-11 11:07
Jak wykończyć pracownika? Poradnik przewrotny
(fot. Jupiterimages)
Masz do dyspozycji: poniżanie, wyszydzanie, manipulowanie, kłamstwa, krzyki, ględzenie, przyprawianie gęby. Niech wie, że jest beznadziejny. Wtedy nie dość, że się nie sprzeciwi, to jeszcze będzie ci wdzięczny. Za to, że trzymasz w firmie takiego nieudacznika.
1. Nigdy nie chwal pracownika, wychodząc z założenia, że to może go zepsuć.
2. Wykazuj mu brak efektywności, niekompetencję, złą wolę. Ględź mu nad uchem, ciągle o coś miej pretensję. Tak profilaktycznie, żeby nie nabrał zbyt dużej pewności siebie. Jego próbę samoobrony ukróć krótkim tłumaczą się tylko winni!.
3. Patrz mu na ręce. To go zestresuje, zdekoncentruje i zdemotywuje. Jeśli wcześniej nie popełniał błędów, teraz zacznie je robić.
4. Reaguj na błędy, ale nie od razu. Bo jeszcze zacznie wyciągać z nich wnioski. Wkraczaj do akcji dopiero wtedy, gdy z wielu mikroskopijnych pomyłek zrobi się jeden gigantyczny problem. A tym samym powód, byś mógł mu życie zamienić w piekło.
5. Jak go ganisz, karcisz, wydzierasz się na niego, rób to przy świadkach reprymenda w cztery oczy nie zrobi na nim takiego wrażenia.
6. Wyśmiej go, gdy przyjdzie z pomysłem na udoskonalenie oferty, usługi czy systemu produkcji. Powiedz, że gdyby to było takie skuteczne i proste, inni już dawno wpadliby na to.
7. Gdy wpadnie mu do głowy, by się swoimi obowiązkami podzielić z innymi, zgań go za brak samodzielności, lenistwo i wykorzystywanie kolegów. Jeśli wszystko robi sam, zarzuć mu egoizm, indywidualizm i arogancję.
8. Nie odstępuj go na krok albo całkowicie pozostaw sobie.
9. Odmawiaj mu wsparcia, gdy o to poprosi; żądaj, by przyjął pomoc innego pracownika, gdy dobrze sobie radzi. Niby czemu z sukcesu ma się cieszyć sam?
10. Jeśli jest powolny jak żółw, daj mu obowiązki wymagające umiejętności pracy pod presją czasu. Jeśli jest szybki jak błyskawica niech się zajmie czymś, do czego potrzeba maksimum cierpliwości, dokładności skupienia, skrupulatności, spokoju.
11. Gdy jest rozmowny, kontaktowy, mów mu, że na życie towarzyskie będzie czas po pracy. Gdy jest zamknięty w sobie, zahukany, nieśmiały, wyśmiej jego brak kompetencji społecznych: otwartości, asertywności, empatii.
12. Doprowadź go do stanu, w którym cokolwiek zrobi, będzie źle: na przykład idzie na urlop nigdy nie ma go w firmie, kiedy jest potrzebny; rezygnuje z urlopu jest pracoholikiem, niezorganizowanym i skazującym siebie na wypalenie.
13. Stwórz z innymi pracownikami wspólny obóz przeciw niemu. Może uda ci się pozyskać jego największego przyjaciela?
14. Gdy będzie miał już dość swych kolegów mobberów i przyjdzie do ciebie na skargę, zlekceważ jego problem. Albo przeciwnie podsycaj jego złość na współpracowników. A potem powiedz im, kto ośmielił się na nich złośliwie donieść.
15. Jeśli będzie próbował zwolnić się z pracy, spróbuj go na chwilę udobruchać jakąś obiecanką cacanką na przykład że dostanie podwyżkę. W końcu jeśli go stracisz, może długo nie znajdziesz bardziej wdzięcznego obiektu złośliwości i kpin.
16. Słowa nie dotrzymuj. A gdy, namolny typ, za parę miesięcy upomni się o podwyżkę? Zwódź go nadal albo zrób bezradną minę i powiedz: ja cię poparłem, ale widocznie zarząd nie ma o tobie dobrego zdania, spróbuj nas przekonać, że zasłużyłeś na więcej!
17. No i nie wierz w to jego odgrażanie się, że odejdzie. Jeśli zdołałeś mu wmówić, że nic nie potrafi, jeszcze będzie cię całował po rękach. Za to, że trzymasz go w firmie takiego nieudacznika, beztalencie i ofiarę losu.
Wystarczy?
Jak widzisz, wbrew tytułowi, nie jest to wcale poradnik dla szefa o sadystycznych skłonnościach. Jest to raczej pomoc dla pracownika. Pracownika, który jest przez swego szefa-sadystę bez przerwy wyszydzany, gnębiony i wykorzystywany.
Ten tekst napisaliśmy w oparciu o różne badania na temat zależności pomiędzy mobbingiem a ryzykiem zawałów, wylewów, nowotworów, depresji, samobójstw. Może w tym udręczonym, zastraszonym i poniżonym pracowniku rozpoznajesz siebie. Może twój szef to tyran, kat, oprawca. A wszyscy twoi koledzy i koleżanki z firmy są jego sojusznikami we wdeptywaniu ciebie, biedaka, w ziemię. Nie umiesz jednak powiedzieć dość, bo nie wierzysz, że gdzieś znajdziesz lepszą pracę. A żyć z czegoś trzeba.
Bez względu jednak na to, jakie są twe opory, kompleksy i lęki, musisz zacząć działać. Zmiana pracy jest jakimś rozwiązaniem, ale wcale nie tak dobrym, jak się na pierwszy rzut oka wydaje. Bo dopóki sam się nie zmienisz, będziesz swe problemy przenosił z miejsca na miejsce. To znaczy: w każdej nowej firmie znajdzie się następny przełożony tyran i jemu podobna mafia, która postanowi cię wykończyć. Dużo lepszym wyjściem są wizyty u psychoterapeuty, dzięki któremu nabierzesz siły, wiary i pewności siebie. Albo zapisanie się na kurs asertywności. Już teraz zacznij zbierać pieniądze na te specjalistyczne sesje czy szkolenia. Jeszcze inna opcja to zgłoszenie się ze skargą do związków zawodowych lub zagrożenie oprawcom sądem.
Tak czy inaczej, musisz zacząć działać, walczyć, odpierać ataki. Stawką w tej grze jest nie tylko twoja praca i zarobki, bez których nie utrzymasz siebie i swoich najbliższych. Stawką jest życie. Twoje życie jedno, niepowtarzalne. Wszystkie badania wskazują, że ofiary mobbingu chorują często i umierają wcześnie.
Mirosław Sikorski
2013-05-11 11:39
i zgadzał się na to, "bo tak musi być", "tak było od zawsze" i "wszyscy tak mają" to Twoja praca będzie piekłem.
Co gorsza, jeśli będziesz propagował takie spojrzenie jako jedyne możliwe, to choroba będzie nasączała również innych.
A jak się ma to do matury?
A no tak, że matura w obecnym kształcie to tworzenie pracowników według opisanego przez Ciebie schematu. To mimowolne (niezamierzone programowo) wtłaczanie ludzi w taki system.
Dowody? Widać to wyraźnie w jakości życia, codziennych relacjach pracowniczych, społecznym odbiorze pracodawców.
Na maturze nie liczy się oryginalność, ale przeciętność. Liczy się hierarchia wyrażana przez skromny strój dla podkreślenia powagi sytuacji). Tworzy się sztuczną sytuację - czasowy egzamin podsumowujący (zauważ, że normalnie się tak nie pracuje).
Próbuje się nam wmówić (niestety skutecznie) że wiedząc więcej można więcej zarobić. W obecnych czasach to mit, bo Internet wie dużo, ale zarabia na tym człowiek który wie JAK WYKORZYSTAĆ INFORMACJĘ.
Matura sprawdza posiadanie informacji, daje ułudę sprawdzania korzystania z informacji (trzeba przekształcić znany wzór), lecz w rzeczywistości czyni więcej złego niż dobrego. Co złego - przeczytaj swój powyższy wpis.
2013-05-09 01:35
2013-05-09 06:55
Jest tylko jeden arkusz egzaminacyjny - ale istnieje także podział na grupy (ten sam wynik - odpowiedź D lub A lub....).
Publikowane są wyniki wyłącznie dla grupy pierwszej.
2013-05-10 13:48
Poziom obrażający przeciętnego ucznia. Tę maturę zdaliby uczniowie gimnazjum.Mieli bowiem swój egzamin trudniejszy niż maturzyści. Idziemy w kierunku poziomu nauczania w publicznych szkołach USA. A to wstyd, gdyż tamta młodzież ma poziom naszej podstawówki. Moi uczniowie napisali maturę w 45 min i spodziewają się 100%.
2013-06-07 15:07
BRAVO VALS (MONSIEUR OU MINISTRE)CE N EST PAS POUR VOUS !vous me donner envie de vomir, tre9s cogueuarx de votre part et bien entoure9 e0 marseille et dans vos de9placements, facile de taper sur des gens hf4nne8tes et since8res, qui eux au moins ont de la logique, respecte la nature et la vie de tous qui ont la logique que bientf4t on aura plus rien e0 bouffer que les poisons que vous laisser distribuer pour du pognon, ras le bol de vos de9penses pour vos conneries! bon sang e9couter le peuple. En tant que socialiste vous eates tous UNE HONTE, VOUS LAISSER FAIRE LA MAFIA, LES VOLS, LES CRIMES, 50 FLICS A MARSEILLE 500 SUR DES GENS HONNETEDONNER NOUS LA PAROLE! FAITE NOUS VOTER! C EST NOTRE VIE ET NOTRE POGNON! LE VOTRE JE PRESUME EST BIEN A L ABRI
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Żołądź to owoc:
Filmy