1 września nadchodzi wielkimi krokami. Dzieci wracają z ostatniego turnusu kolonii, młodzież kończy biwaki i okupuje perony w oczekiwaniu na powrotny pociąg. Trzeba odkurzyć zeszyty, wyposażyć piórniki i przeżyć nadchodzące dziesięć miesięcy w oczekiwaniu na lato. Tylko jak?
po prostu wracam szybko do normalnego, codziennego rytmu dnia i robię swoje
30%
pocieszam się tym, że to nie ostatnie wakacje/urlop i zaczynam planowac kolejny wypoczynek
14%
początkowo żyję od weekendu do weekendu, potem przyzwyczajam się do codziennego rytmu dnia i jest ok
43%
podczas urlopu/wakacji wypoczywam, nabieram energii i z chęcią wracam do szkoły/pracy i obowiązków
13%
Okazuje się, że początek roku szkolnego wcale nie przeraża tak bardzo, jak mogłoby się wydawać. Może trudno w to uwierzyć, ale całe rzesze młodych ludzi nie mogą się wręcz doczekać spotkania z kolegami, powrotu na treningi i atmosfery nowego roku szkolnego.
-
Koniec wakacji jest już trochę nudny. Wszyscy rozjeżdżają się do domów, robi się pusto i smutno - ocenia
Daniel, uczeń ostatniej klasy Szkoły Podstawowej nr 42 w Gdyni. -
W szkole na początku jest bardzo fajnie, dopóki nauczyciele nie pytają. Ale później też nie jest źle.
Czy możemy ułatwić dziecku przejście z wakacyjnej laby do szkolnej rzeczywistości? Przygotować i zachęcić do pozytywnego przywitania szkoły?
-
Wszystko zależy od wieku dziecka. Inaczej przygotowujemy ucznia, który idzie do szkoły po raz pierwszy, a inaczej szkolnego "weterana" - podpowiada
Natalia Nawrocka-Sadowska, psycholog z Gdańska. -
W przypadku zerówkowicza czy pierwszoklasisty, przygotowywania zaczynamy już w wakacje, np. w sierpniu. Sam zakup szkolnej wyprawki jest już pretekstem do rozmowy na temat szkoły i wszystkiego co z nią związane.
Zakupy i zestaw nowych rzeczy, choćby to były jedynie artykuły papiernicze, cieszą nie tylko najmłodszych. Starsi uczniowie również nie mogą się doczekać szkolnej wyprawki.
Kolejną uniwersalną prawdą jest to, że dzieci z powrotu do szkoły cieszą się tym bardziej, im bardziej nudziły się podczas wakacji. Uczniom, którzy w wakacje przeżywali ekscytujące przygody na egzotycznych wyspach, trudniej wrócić do szarzyzny dnia codziennego, choć i dla nich, stały rytm dnia, wiążący się z rokiem szkolnym, daje poczucie bezpieczeństwa i uporządkowania.
-
Nie oszukujmy się, dzieci wracając do szkoły nie cieszą się z tego, że będą się uczyły, lecz że wchodzą w jakiś znany rytm, wracają do kolegów i do świata, w którym coś się dzieje - mówi
Halina Weiss, pedagog szkolny z Gimnazjum nr 34 w Nowym Porcie.
Jak wypracować wspólnie z dzieckiem powakacyjny rytm dnia?
-
Super pomysłem jest wspólne przygotowanie planu tygodnia, który będzie obowiązywał już od września: o której wstajemy, poranna toaleta, śniadanie, wyjazd do szkoły, szkoła, powrót ze szkoły (godzinę wpisujemy jak będzie już znany plan lekcji), obiad, odrabianie lekcji, czas wolny - radzi Natalia Nawrocka-Sadowska. -
Taki plan działania będzie wskazówką dla dziecka, a rodzic zawsze będzie miał się do czego odwołać. Ważne by ułożyć go wspólnie z dzieckiem, dać mu tzw. pozorny wybór: wolisz odrabiać lekcje zaraz po szkole czy po obiedzie? Jak myślisz ile czasu potrzebujemy, by zjeść śniadanie: 15 czy 20 minut? Układanie planu to ma być zabawa, rysunki czy naklejki przedstawiające dane czynności mile widziane.
Ze starszym dzieckiem możemy porozumieć się bez pomocy obrazków i naklejek. Ale graficzna wizualizacja też jest mile widziana.
-
Warto dopilnować by lekcje i inne obowiązki szkolne zawsze były przed czasem wolnym, zwiększa to motywację do działania, jest też konsekwencja: nie odrobiłeś lekcji, nie grasz na komputerze - dodaje Natalia Nawrocka-Sadowska.
Gimnazjalista wraca do szkoły trochę inaczej niż uczeń podstawówki. Warto jednak zwrócić uwagę na absolwentów szkół podstawowych.
-
Rodzice gimnazjalnych pierwszaków powinni zwiększyć swoją uwagę i czujność, zwłaszcza dotyczącą frekwencji szkolnej młodego człowieka - sugeruje Halina Weiss. -
Pierwszaki czują się dorosłe i nierzadko zdarza się, że z tej dorosłości chcą korzystać. Rodzice też czują, że ich dzieci przestały być dziećmi i bardziej im ufają. Jeśli dziecko wciągnie się w wagarowanie, trudno będzie mu wrócić z tej "podróży" do szkolnej rzeczywistości. Dlatego zwłaszcza rodzice pierwszaków powinni od czasu do czasu zadzwonić lub zajrzeć do szkoły, by upewnić się, że ich pociecha w niej przebywa.
-
Ja w drugiej klasie gimnazjum spędziłam na wagarach prawie trzy miesiące - przyznaje siedemnastoletnia
Zuza, teraz już licealistka z Sopotu. -
To było straszne, bo im dłużej nie było mnie w szkole, tym bardziej bałam się do niej wrócić.
Czy powrót do szkoły przeprowadzić "radykalnym cięciem"? Czy może warto stopniowo wdrażać się do obowiązków i zajęć? Zdaniem psycholog Natalii Nawrockiej-Sadowskiej, lepiej jest "rzucić" wakacje jak palenie.
-
2 września zarówno dzieci, jak i rodzice przestawiają swój rytm na tryb szkolnych obowiązków, nie ma tutaj półśrodków, startujemy i jedziemy do końca czerwca - przekonuje psycholog Natalia Nawrocka-Sadowska. -
Wszystko zależy od naszych przekonań, od tego jakie znaczenie nadajemy szkolnym powrotom: zarówno rodzic, jak i dziecko może przecież znaleźć pozytywne aspekty - dodaje.
Gdy dobrze zorganizujemy rok szkolny, może on być pozytywnym wyzwaniem dla dziecka, a dla rodziców, powodem do dumy.
Zatem, rzucamy wakacje! Od poniedziałku będziemy budzić się i chodzić spać wcześniej oraz czekać na kolejny weekend. Pozostaje życzyć wszystkim szczęśliwego nowego roku. Szkolnego.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy