W plecaku
Andżeliki Łuczak kubeczek, ręcznik i fartuszek od dawna czekają na wyjazd do szkoły. Dziś dziewczyna wstanie o wpół do piątej, żeby nie spóźnić się na zajęcia.
Andżelika ma 17 lat i jest uczennicą VI klasy specjalnej szkoły podstawowej w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym nr 2 w Gdańsku. Kocha szkołę i nie może się już doczekać dzisiejszego spotkania z nauczycielami i kolegami.
- Trzy lata temu, kiedy przeniosłam córkę do ośrodka z klasy integracyjnej, była zamknięta w sobie; teraz cieszy się, kiedy widzi dzieci - mówi
Irena Łuczak, matka dziewczynki.
- Jej ręce od urodzenia były zaciśnięte w piąstki, ale dzięki pomocy rehabilitantów są sprawne i dlatego córka mogła zacząć się uczyć pisać.Andżelika dziwi się dzieciom, które po wakacjach niechętnie wracają do szkoły.
- Ja jestem innym typem człowieka, jestem wdzięczna nauczycielom z mojej szkoły, że mogę uczyć się, jak każde dziecko - tłumaczy Andżelika.
- Może ci uczniowie, co nie lubią szkoły, myślą tak z powodu mundurków, które pan Giertych wprowadził?W V klasie na muzyce Andżelika i jej koledzy uczyli się na przykład śpiewać arię "Usta milczą, dusza śpiewa". Na biblioterapii słuchali bajek, później opowiadali je własnymi słowami, a pani tłumaczyła im, dlaczego tak się w danej bajce stało, a nie inaczej. Ale Andżelika nie wierzy w legendy. Woli żyć teraźniejszością. Od września do jej klasy dojdzie Paulina i trzeba będzie jej pomóc przyzwyczaić się do otoczenia, bo przez pierwsze dni będzie się bała. Andżelika również się bała na początku. Teraz radzi wszystkim uczniom, którzy boją się szkoły:
- Nie stresujcie się, nie przejmujcie się tym, co ludzie gadają, bo robią z igły widły.
Razem z Andżeliką SOSW nr 2 będzie mieć w tym roku 171 uczniów. Tygodniowy plan zajęć wygląda tu inaczej niż w szkole masowej. Nie znajdzie się tu polskiego, czy matematyki, za to np. dogoterapię, rehabilitację, czy naukę samoobsługi (ubierania się, mycia, ścielenia łóżka).
- Rzadko bywają u nas uczniowie tylko i wyłącznie niepełnosprawni intelektualnie, w większości przypadków występują jeszcze innego typu zaburzenia - opowiada
Anna Makowska, dyrektor SOSW nr 2.
- Dlatego u nas jest mniej edukacji, a więcej terapii i wychowania: rozwijamy to, co w dziecku najlepsze, usuwamy zaburzenia i poprawiamy percepcję, uczymy rozumienia otoczenia i komunikacji oraz współpracy z grupą. Co nowego czeka trójmiejskich uczniów?
Gdynia zaczyna rok szkolny z prawie 38 tys. uczniów, Gdańsk będzie ich miał ponad 56 tys., a Sopot ponad 4,5 tys. Obowiązkowa będzie matura z matematyki, co prawda dopiero w 2010 r., ale już teraz gdańszczanie na wszystkich poziomach nauki mogą liczyć na dodatkowe godziny zajęć z tego przedmiotu. Również w Gdyni i Sopocie nie zabraknie wsparcia matematycznego: sopocianie z klas IV-VI i gimnazjaliści będą mieć o dwie lekcje matematyki więcej do rozdysponowania w całym cyklu kształcenia. Gdyńskie szkoły otrzymały dodatkowo od 20 do 160 godzin zajęć, z których trzeba skorzystać do końca roku kalendarzowego. Dyrektorzy po rozpoznaniu potrzeb sami będą decydować, w jaki sposób je wykorzystają. W Gdyni myśli się też o egzaminie z języka obcego, który gimnazjaliści od 2009 r. zdawać będą na zakończenie szkoły - zamiast trzech lekcji angielskiego, czy niemieckiego, będą cztery. Tegoroczni szóstoklasiści z Gdańska powinni zastanowić się, jakiego drugiego języka obcego chcieliby się uczyć. Ich rocznik rozpocznie bowiem we wrześniu 2008 r. naukę dwóch języków w gimnazjum. Gimnazja zostaną uwolnione od rejonizacji, tak by każdy mógł sobie dobrać odpowiadający mu zestaw języków.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy