Studia doktoranckie jeszcze do niedawna uważane były za elitarne. Stopień doktora uzyskiwali głównie naukowcy skupieni na swoich badaniach. Obecnie tytuł ten jest w zasięgu ręki, choć studia III stopnia kosztują nierzadko nawet kilkanaście tysięcy złotych. Czy warto je podejmować?
2022-07-03 11:12
Ostatnio na naszej uczelni wypromowano panią doktor w dyscyplinie naukowej, w której ta pani nie byłaby w stanie rozwiązać zadania kursowego dla studentów. Dlaczego tak uczyniono, bo była potrzebna osoba wierna i mierna do przeprowadzenia określonych ruchów kadrowych, korzystnych dla pewnego kręgu ludzi na uczelni.
2019-06-17 11:41
poziom współczesnych doktoratów niski równy poziomowi pracy magisterskiej sprzed 10 - 15 lat nawet. Kiedyś doktor był pasjonatem, z mega wiedzą a dzisiaj to nie rzadko przypadkowi ludzie.
2015-01-05 14:39
Układy, układziki, skrypty i publikacje o niczym, wzajemne wygryzanie się i dbanie tylko o swój stołek, a to wszystko z dumnie brzmiącymi tytułami "prof. dr hab"...
Korporacje przy tym, to oaza kultury i uczciwości.
2018-02-07 22:17
Czy łatwo uzyskać stopień doktora z biologii medycznej?
Nie.
Czy faktyczie zwiększyła się liczba osób ze stopniem doktora w obszarze biologii medycznej? Mysle że nie i się nie zwiększy.
Dlaczego?
Ponieważ projekt który wykonałam wymagał bardzo dużych nakładów finnansowych. Koszty odczynników rzędu 200-300 tysięcy. Promotor przyjmując doktoranta musi zapewnić mu środki na badania. Dlatego liczba doktorantów zależy od liczby pozyskanych grantów.
Pula środków do pozyskania na drodze konkursów grantowych jest zaś ograniczona. I na kierunkach związanych z biologią medyczną w eksperymentach, które wykorzystują techniki biologii molekularnej, sekwencjonowanie, inżynierię genetyczną, MRI itp. napewno nie zwiększy się liczba osób ze stopniem doktora.
Jakie są problemy?
1) Brak wysokowykwalifikowanej kadry, która pomogłaby w wykształceniu doktoranta oraz optymalizacji eksperymentów.
2) Brak sprzętu i drogiego specjalistycznego oprogramowania.
3) W Polsce osoby z tytułem Profesora, nie pracują wcale w laboratoriach często już od habilitacji. Konsekwencją tego jest fakt, że opiekuje się doktorantem osoba, która nie potrafi poprawnie ocenić wykonalność projektu ani nie wie jak go wykonać, bo czasami od 20 lat nie pracowała w laboratorium. Profesor często nie potrafii uruchomić specjalistycznego sprzętu w laboratorium np.: cytometru przepływowego, mikroskopu konfokalnego, termocyklera. A takze zdarzają się osoby, które nie potrafią sprawdzić poprawności interpretacji wyników. Ponieważ wykwalifikowanie pracownika trwa kilka lat, doktorat się przedłuża, i trwa często nawet do 8 lat, bo laboratorium nie chce zrezygnować z wysoko wykwalifikowanego specjalisty, a nie ma pieniędzy na jego zatrudnienie.
4) Brak specjalizacji. Każdy musi wykonywać wszystko. Jaki jest tego skutek: zgodny z przysłowiem:"jak ktoś jest od wszystkiego to jest do niczego".
5) Zbyt mała liczba pracowników techniczno-inżynieryjnych, którzy wykonywali by proste, powtarzalne ale długotrwałe czynności, żeby osoba wykonująca eksperyment mogła przeanalizować wyniki, zoptymalizować procedury, zmodyfikować protokół itp.
Jeśli osoba, której wykształcenie pochłoneło kwotę rzędu 0,5 mln (badania, stypendia, szkolenia krajowe i zagraniczne, konferencje, staże) zajmuje się także myciem inkubatorów, myciem komór laminarnych, autoklawowaniem zlewek, pokrywaniem szalek białkami, napełnianiem pudełek tipsami zamiast zajmować się przeprowadzeniem i optywamlizacją np. skomplikowanej modyfikacji genetycznej i przez to nie wyrabia się z jej wykonaniem, albo mylli się bo nie ma czasu ze względu na nadmiar obowiązków to się mija z celem i nie pozwala na uzyskanie oczekiwanej jakości badań. Jeśli ktoś jest zatrudnony na stanowisku spawacza w firmie produkcyjnej to odpowiada tylko za spawanie a nie za: zamówienia, gromadzenie ofer ceowych, podania, dokumetacje na wyjazdy, przygtowywanie plakatów i wykładów, mycie sprzętu, wymianę butli do inkubatorów, zarządzenie jakością zgodnie z procedurami GMP, uzyskiwanie zgód od: komisji etycznych, bioetycznych, departamentu ds organizmów genetycznie momdyfikowanych,certyfikacją laboratorium, organizacją laboratoriów ds GMM, przetargami na sprzęt, sprawozdaniami Instytutowami, raportami z grantów, prezentacjami pracowni. Jeśli jako doktorant zajmuję się tym wszystkim to kiedy ja mam pracować w laboratorium i prowadzić badania?
6) Jedna osoba zajmuje się zbyt dużą liczbą rzeczy na raz. Doktorant jest obciążany także sprawami które normalnie wykonuje sekretarka, co oczywiście zabiera mu czas na badania.
7) Katastrofalne warunki finansowe przy ogromnych wymaganiach. Czym to skutkuje: wyjazdem wysokowykwalifikowancyh pracowników za granicę.
8) W Polsce promowana jest obecnie silnie mobilność zagraniczna, co z tego większość postdocków zostaje zagranicą. Najlepsi nie wracają!
9) Czy zagranicą jest lepiej? Pewnie zależy od laboratorium. I konstrukcji zespołu. Zespół powinny tworzyć osoby, których kompetencje się nie zazębiają.
10) Czy Instytuty i Uczelnie zyskują na wysokowykwalifikowanych pracownikach? Dużo grupa odchodzi do firm prowadzących badania kliniczne, oraz wyjeżdż za granicę.
2017-12-19 13:41
Jeśli ktoś robiąc doktorat myśli, że od razu dostanie pracę - to jest w wielkim błędzie. Ta sama zasada dotyczy matury, licencjatu, czy magistra. Z roku na rok przybywa maturzystów, absolwentów wyższych uczelni, czy doktorów - konkurencja jest coraz większa. To, co się stanie z naszym stopniem naukowym zależy tylko od nas.
Można zrobić drogi, specjalistyczny kurs, ale jeśli położy się go na dnie szuflady - nic z tego nie będzie. A można zawalczyć o siebie, starać się o pracę w miejscu o którym zawsze marzyliśmy, stale poszerzać swoje kompetencje i piąć się coraz wyżej.
Ja, od razu po obronie zacząłem działać. Rozsyłałem fragmenty swoich badań do firm,w których chciałem pracować, roznosiłem cv, wydałem też swój doktorat w formię książkowej ( polecam PWN) i finalnie udało mi się osiągnąć to, co sobie założyłem. Dziś mam ciekawą pracę i za 3,5 miesiąca zostanę tatą:) Także wnioski nasuwają się same - trzeba uwierzyć w siebie i zacząć działać, bo jeśli odpuścicie rok, dwa, pięć - potem możecie już tylko żałować.
2017-10-23 12:15
Znałem doktorów co książkę odtyłu przepisali. HaHa.
2015-01-05 14:19
Doktorant z odpowiednim powiązaniem rodzinnym pisze pracę doktorską zakresem i tematem nie wykraczającą poza niskiej klasy magisterkę = doskonała obrona, zero problemów, etat na uczelni.
Osoba z zewnątrz próbująca opracować ciekawe zagadnienie kończy przewód bez tytułu doktora w bardzo przykrej atmosferze.
Historia niestety boleśnie prawdziwa, kończy się poronioną ciążą i próbą samobójczą ale to już szanownych profesorów nie interesuję, ważne by rodzinny biznes kręcił się dalej.
Szczerze pisząc, ludzi tak małostkowych, zakompleksionych i interesownych jak w środowisku akademickich profesorów ciężko by było znaleźć.
2017-09-30 11:19
Niestety zgadzam się ,wczoraj zostałam odrzucona w akademii Sztuk Pięknych (zdawałam na własnym wydziale -malarstwo na studia doktoranckie)niestety zostali przyjęci wszyscy krewni i znajomi królika ,ja dowiedziałam się tylko że nikt z profesorów nie podejmę się poprowadzeniem mojego doktoratu z uwagi na tematykę-motywy indyjskie w sztuce . Ponoć brak specjalistów . W przyszłym roku nie będę tam zdawała jak głupek lub pajac. Warszawska ASP jest naprawdę bardzo układowa..
2015-01-05 19:27
Doktory potwory pielęgnujący domowe ognisko na uczelni. Czego to oni tam nie uczą. Puść dziecko między to tą zgniliznę i módl się, by mu wody z mózgu nie zrobili.
2015-01-05 15:32
Bardzo mi przykro. Niestety, ale bardzo często, ze względu na czas, który trzeba poświęcić pracy badawczej (i nie tylko dlatego), życie osobiste jest zerowe, zdarza się, że rozpadają się rodziny. Przykre, ale prawdziwe :(
2017-02-09 16:11
Mam pytanie z innej beczki, otóż czy istnieje kara finansowa za rezygnację z pracy doktoranckiej? Jeśli tak, to jaka i od czego zależy...?
2015-01-16 00:15
na PG na studia doktoranckie mają pierwszeństwo dzieci profesorskie. taka smutna prawda.
2017-02-09 07:26
Nie - do przyjęcia, dostać się bardo łatwo, trudniej obronić tytuł doktora. Pierwszeństwo to mają do stypendiów / akademików, grantów itd.
2017-02-09 07:24
Studia się zwracają z 6-7 lat; doktorat 7-8 lat. Jako odpowiedzialny doktorant poszedłbym teraz do pracy tuż po skończonym z wyróżnieniem technikum, najlepiej rozwijając pracę rodziców, czy teściów. Moim zdaniem spółki jednoosobowych firm są również opłacalne - minimum to dwie osoby ( nie znam się, ale zgaduję, że jedna osoba zazwyczaj prowadzi nieopłacalną działalność, natomiast dwie zazwyczaj już tak - wynika to z braku sprawdzenia, testów, częstych błędów logicznych, itd. ).
2015-01-08 17:21
polski kraj istnieje wyłącznie w telewizji, po co komu tu doktorat ?
w biedronce, w lidlu, w stoczni, w mcdonaldsie ?
2015-01-08 23:47
bo 1/10 doktorow znajdzie prace w zawodzie, za to 10/10 przysluzy sie dla kariery promotora i uczelni
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Do kości płaskich u człowieka zaliczamy:
Filmy