Rada Rektorów Województwa Pomorskiego
Centrum Informatyczne Trójmiejskiej Akademickiej Sieci Komputerowej
oraz
Hotel Rezydent*****
w ramach Bałtyckiego Festiwalu Nauki

mają zaszczyt zaprosić Państwa do Kawiarni Naukowej
w Hotelu Rezydent***** w Sopocie (Plac Konstytucji 3 Maja 3)
na cykl popularnonaukowych spotkań z wybitnymi postaciami polskiej nauki
29 listopada 2009 roku (czwartek), godz. 18:00
prof. dr hab. Michał Błażejewski (Uniwersytet Gdański)
Bayreuth Północy - Wagner widziany znad zatoki Gdańskiej.

Sopocka leśna scena w swojej stuletniej historii była przykładem skomplikowanego mariażu sztuki, polityki i ekonomii. W takim ménage à trois przegrywającą stroną zawsze była sztuka. Legenda Opery Leśnej została jednak ufundowana na tym, co miało być najcenniejsze w tej akurat sferze - czy to w jej odmianie wysokiej, czy popularnej. Przeważnie zapominamy, że przedwojenne i powojenne wielkie widowiska sopockie miały służyć ugruntowaniu pozytywnego obrazu władzy państwowej i politycznej. Z legendą nie da się walczyć - ale zawsze warto przyjrzeć się jej trochę bliżej.

Profesor Michał Błażejewski jest kierownikiem Katedry Kulturoznawstwa Uniwersytetu Gdańskiego. W Trójmieście mieszka od najwcześniejszego dzieciństwa, kiedy to na Wybrzeże po wojnie wrócili jego Rodzice. Tak się złożyło, że cała jego trójmiejska edukacja związana była z miejscami ważnymi dla Uniwersytetu Gdańskiego. Świadectwo ukończenia szkoły podstawowej uzyskał w nieistniejącym dziś już budynku Studium Nauczycielskiego, świadectwo maturalne - w V Liceum Ogólnokształcącym w Oliwie, gdzie w 1945 roku utworzono Pedagogium, zalążek późniejszego Uniwersytetu. Tylko okres studiów spędził na Uniwersytecie Poznańskim. Na Uniwersytecie Gdańskim przeszedł natomiast wszystkie etapy rozwoju naukowego - od asystenta do profesora zwyczajnego, tu też pełnił przez 9 lat funkcje wicedyrektora i dyrektora Instytutu Filologii Polskiej, kierownika zakładów i studiów podyplomowych. Tu stworzył kilka specjalności na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych, tu wreszcie przygotował i zrealizował projekt studiów kulturoznawczych. Wypromował ponad 125 dyplomantów i ma nadzieję, że w nowym roku doczeka pierwszego magistra kulturoznawstwa i swojego dziesiątego doktora.

Publikował teksty na temat studenckiego ruchu kulturalnego, na temat teatrów i prasy, wyedukował i wprowadził "za rękę" (dosłownie) w życie zawodowe kilkudziesięciu dziennikarzy, współpracował przy realizacji kilkudziesięciu programów radiowych i telewizyjnych. Pisał na temat literatury popularnej i młodzieżowej, ukazały się jego teksty dotyczące Heleny Mniszek, Stanisławy Fleszarowej-Muskat (i innych wybrzeżowych pisarzy), Tolkiena, Lewisa, Astrid Lindgren, Tove Jansson, braci Grimmów. Jest autorem ponad stu artykułów dotyczących muzyki - pisał m. in. o Bachu, Wagnerze, Messiaenie, Ryszardzie Straussie, Moniuszce, Telemannie, Dobrzyńskim, Lutosławskim i Bacewiczównie. Za ważne dla siebie uważa teksty poświęcone teorii stereotypów, filozofii kultury i funkcjonowaniu w nowych mediach dzieł sztuki dawnej i najnowszej.
Tak się złożyło, że nie musiał oddzielać swoich prywatnych zainteresowań od pracy zawodowej - co nie znaczy, że jakoś szczególnie lubi nosić pracę do domu czy odwrotnie. Dostrzega słuszność stwierdzenia, że słaba pamięć i dobre zdrowie pozwalają człowiekowi osiągnąć pełnię szczęścia i spokoju - w praktyce jednak obce jest mu powoływanie się na wzory i autorytety.